Στο παρόν κείμενο καθώς και στα επόμενα που θα ακολουθήσουν σύντομα (4 μέρη), θα βρείτε ένα αφιέρωμα με λίγα στοιχεία για τις μπάντες που αποτελούν το μεγάλο κίνητρο για εμάς στο Sliding Backwards ώστε να “ανηφορίσουμε” στη Θεσσαλονίκη και το Street Mode Festival. Βέβαια, ανεξάρτητα από μπάντες, τόσο η ίδια η Θεσσαλονίκη όσο και το Street Mode, είναι γεμάτα από εκπληκτικούς λόγους για να θέλει να βρεθεί κανείς εκεί.
Οφείλουμε να τονίσουμε πως εδώ θα διαβάσετε για τα συγκροτήματα και τους καλλιτέχνες που εμείς γνωρίζουμε καλύτερα και θέλουμε πολύ να δούμε. Παίζει σημαντικό ρόλο λοιπόν το προσωπικό μας κριτήριο. Επίσης δεν είμαστε και κινητές εγκυκλοπαίδειες να γνωρίζουμε τους πάντες και απ’όλα τα είδη, φιλοδοξούμε όμως να κινούμαστε συνεχώς προς το να γίνουμε...
Και σίγουρα η παρουσία μας στο Street Mode Festival, που φιλοξενεί πολλά -διαφορετικά μεταξύ τους- μουσικά είδη, θα μας κάνει πολύ, πολύ σοφότερους.
Ελπίζουμε να βρείτε ενδιαφέροντα όσα θα διαβάσετε και όσοι από εσάς το σκεφτόσασταν ακόμα για το αν θα βρεθείτε στο festival, να βοηθηθήκατε στην απόφαση σας στο να είστε τελικά εκεί!
Το αφιέρωμα χωρίζεται σε 4 μέρη:
1. Μη ελληνικά συγκροτήματα πρώτων 2 ημερών.
2. Ελληνικά συγκροτήματα πρώτων 2 ημερών.
3. Μη ελληνικά συγκροτήματα των 2 τελευταίων ημερών και τέλος,
4. Ελληνικά συγκροτήματα των 2 τελευταίων ημερών.
Ξεκινάμε λοιπόν.
1. Μη ελληνικά συγκροτήματα που θα εμφανιστούν τις δύο πρώτες ημέρες.
New Model Army (Πέμπτη 30/8)
H μπάντα από τo Μπράντφορντ της Αγγλίας είναι κάτι σα θρησκεία και οικογένεια μαζί για τους οπαδούς της. Όπου πάει, κουβαλά πλήθος από αυτούς και μαζί φτιάχνουν κλίμα μυσταγωγίας και… επαναστατικότητας σε κάθε live. Το μουσικό ύφος που πιάνει από punk μέχρι…metal αλλά και οι πολιτικοποιημένοι στίχοι, δημιουργούν εκρηκτική ατμόσφαιρα και βάζουν βενζίνη στη μηχανή της μπάντας, που με πρωταγωνιστή τον Justin Sullivan, συνεχίζει ακάθεκτη να δουλεύει επί 38 χρόνια.
-Must δίσκος για το pre-gig warm-up: No Rest For The Wicked (1985)
# Να τους πείτε οπωσδήποτε να παίξουν τα: Vengeance, 51st State.
Yawning Man (Πέμπτη, 30/8)
Οι Καλιφορνέζοι, δε θα έλεγε κανείς πως είναι και ευρέως γνωστοί, όμως είναι από τα διαμαντάκια του line-up και σίγουρα μια από τις μπάντες που θα δούμε με προσήλωση και… άφθονη μπύρα. Μπάντα που κινείται στο χώρο του stoner/desert, της ψυχεδέλειας και όχι μόνο και που πιθανότατα, αν δεν υπήρχαν, να μην υπήρχε το είδος, αλλά και οι Kyuss, των οποίων υπήρξαν μεγάλη επιρροή. Το παράξενο με δαύτους είναι ότι ενώ υφίστανται σα γκρουπ από τα 80’s, δίσκους ξεκίνησαν να κυκλοφορούν μετά το 2005, και ας του “έδωσαν να καταλάβει” έκτοτε.
-Must δίσκος για το pre-gig warm-up: Rock Formations (2005)
# Να τους πείτε οπωσδήποτε να παίξουν τα: Rock Formations, Perpetual Oyster.
The Herbaliser Soundsystem (Πέμπτη, 30/8)
Από τους πρωτοπόρους της jazz/acid/funk σκηνής του Λονδίνου των αρχών του ‘90 και σημαντικά μέλη της τεράστιας Ninja Tune με την οποία κυκλοφόρησαν 5 δίσκους. Πλέον, κυκλοφορούν και μέσω της δικής τους εταιρείας, Department H (εκεί βγήκε το προτελευταίο τους άλμπουμ, Then There Was Seven, 2012), όσο και σε άλλες εταιρείες όπως το φετινό Bring Out The Sound (από την BBE Μusic). Κέφι και χορός που δε χάνεται με τίποτα!
-Must δίσκος για το pre-gig warm-up: Very Mercenary (1999)
# Να τους πείτε οπωσδήποτε να παίξουν τα: Shocker Zulu, Another Mother.
Phil Campbell & The Bastard Sons (Παρασκευή, 31/8)
Άλλη μια περίπτωση όπου τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Ο τύπος ήταν ο κιθαρίστας των Motorhead. Οποιοσδήποτε έχει αγγίξει απλά τον Lemmy, αξίζει να κάθεσαι και να τον χαζεύεις με τις ώρες. Αν τώρα, κάποιος είναι ένας μουσικός με τον οποίο ο Lemmy πέρασε 30 χρόνια από τη ζωή του και συνετέλεσε στο να γίνουν οι Motorhead μύθος, ε…do I need to say more? Εδώ, θα τον δούμε πλέον στη νέα του μπάντα, μέλη της οποίας είναι τα τρία του παιδιά.
-Must δίσκος για το pre-gig warm-up: The Age Of Absurdity (2018)
# Να τους πείτε οπωσδήποτε να παίξουν τα: ότι θέλουν, δυνατά όμως ε…
Monkey 3, (Παρασκευή, 31/8)
Αν έπρεπε να διαλέξω μία -μόνο μία όμως- μπάντα για να δω, αυτή θα ήταν οι Monkey3. “Μα καλά Ελβετοί και παίζουν space/stoner/progressive/post rock;”. Οφείλω να παραδεχθώ ότι η χώρα προέλευσης μου είχε προκαλέσει εντύπωση αφού…στερεοτυπικά τους Ελβετούς τους τοποθετούσα στους λαούς με πιο soft μουσικά ακούσματα. Κάθε αμφιβολία όμως, έφυγε άμεσα, με το που άκουσα τις πρώτες νότες! Η μπάντα κυκλοφορεί δισκάρες από το 2003 όταν και εμφανίστηκε το ομώνυμο της. Οι δε 2 κορυφαίες στιγμές τους (Beyond The Black Sky, 2011 και The 5th Sun, 2013) αποτελούν απίστευτες “κολώνες” του μουσικού ιδιώματος, και πρέπει να υπάρχουν σε κάθε δισκοθήκη. Για εμάς στο Sliding, extra κίνητρο είναι ότι δεν τους έχουμε ξαναδεί live (σε κάποια από τις επισκέψεις τους στην Ελλάδα) και η φήμη που τους συνοδεύει σχετικά με την απόδοσή τους στη σκηνή, κάνουν τα σάλια να τρέχουν…! Προσδεθείτε!
-Must δίσκος για το pre-gig warm-up: Beyond The Black Sky (2011)
# Να τους πείτε οπωσδήποτε να παίξουν τα: The Ship, Realms Of Light.
Dog Eat Dog (Παρασκευή, 31/8)
Η παρουσία των Dog Eat Dog στο πρόγραμμα εμφανίσεων μας πάει πολλά χρόνια πίσω, είναι η αλήθεια. Κάπου στα μέσα των 90’s συγκεκριμένα, οπότε και έκαναν μεγάλη επιτυχία με το Νo Fronts και το Who’s The King?. Έκτοτε, θα πούμε ψέματα, αν γράψουμε ότι έχουμε εικόνα για τα πεπραγμένα τους. Σίγουρα, οι απορίες μας θα λυθούν επί της σκηνής του Street Mode.
-Must δίσκος για το pre-gig warm-up: All Boro Kings (1994)
# Να τους πείτε οπωσδήποτε να παίξουν τα: Νo Fronts, Who’s The King?.
Therapy? (Παρασκευή, 31/8 και Σάββατο 1/9 Special Acoustic Set )
Από τους σημαντικότερους λόγους για να πάει κάποιος στο Street Mode είναι σίγουρα οι Βορειοιρλανδοί alternative/noise /punk ήρωές μας. Όσες φορές και να τους δει κανείς δεν είναι ποτέ αρκετές. Η μπάντα που από το 1989, δεν έχει σταματήσει να ροκάρει, μένοντας συνήθως σε underground επίπεδα. Παρόλ’αυτά, το 1994 με το Troublegum ήταν η στιγμή που γιγαντώθηκαν, γνωρίζοντας πολύ σημαντική εμπορική επιτυχία. Ετοιμαστείτε για πολύ ταρακούνημα!
-Must δίσκος για το pre-gig warm-up: Infernal Love (1995)
#Να τους πείτε οπωσδήποτε να παίξουν τα: Die Laughing, Teethgrinder.
(Η συνέχεια του αφιερώματος στις 8/8/2018)
