Αγαπημένα συγκροτήματα της dark alternative σκηνής έφερε η 2η ημέρα του Death Disco Indoor Festival 2024, που ξεκίνησε με το πολύ ικανοποιητικό warm up των δικών μας The Man & His Failures, πέρασε στις ebm-electropop συναισθηματικές σκοτεινές μελωδίες των Γερμανών Diorama, που έδωσαν τη θέση τους στους εξωστρεφείς και ξεσηκωτικούς Βέλγους ULTRA SUNN, φτάνοντας στην κορύφωση του φεστιβάλ, με την εμφάνιση του aggrotech ανεμοστρόβιλου των βετεράνων Suicide Commando που συνεπήραν τη γεμάτη πλατεία του Fuzz.

Άρτια και από πλευράς διοργάνωσης η βραδιά της Κυριακής, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει τόσα χρόνια ο Λεωνίδας Σκιαδάς και η ομάδα του, στο φιλόξενο χώρο του Fuzz, με μικρή αναμονή ανάμεσα στα συγκροτήματα και με τήρηση του χρονοδιαγράμματος στις εμφανίσεις τους.

Το φεστιβάλ άνοιξαν στις 19.45 με το δυναμικό Nothing, οι The Man & His Failures με τον Μάνο Καρακατσάνη σε μεγάλη φόρμα. Δυνατό, δεμένο και αξιόλογο σετ με όλα τα γνωστά dark electronic – darkwave τραγούδια του συγκροτήματος (The Dagger, Devastations, Lethe), που απογείωσε ο Μάνος με την επιβλητική του φιγούρα. Το συγκρότημα έδωσε το σωστό πρώτο στίγμα της βραδιάς στο κοινό που είχε ήδη αρχίσει να συρρέει στο κάτω διάζωμα. Συγκρότημα σταθερής αξίας στην εγχώρια dark wave σκηνή, που πάντα χαιρόμαστε να ακούμε και να βλέπουμε.

Στις 20.40 την εμφάνισή τους έκαναν οι πολύ αγαπητοί στο ελληνικό κοινό Γερμανοί Diorama. Οι δύο φίλοι Torben Wendt και Felix Marc στάθηκαν στη σκηνή ο ένας απέναντι από τον άλλο, συγκεντρωμένοι και έτοιμοι να δουλέψουν τα πλήκτρα τους, ένας δεμένος ηλεκτρονικός πυρήνας keyboards και percussions έτοιμος να μαγέψει. Αφήνοντας γρήγορα πίσω ένα μικρό τεχνικό πρόβλημα που αντιμετώπισαν στην αρχή, το γερμανικό δίδυμο από τα πρώτα electro beats, συνεπήρε τη γεμάτη πλέον πλατεία του Fuzz που ανταποκρίθηκε στις electro δονήσεις με ενθουσιασμό. Ευδιάθετοι και οι ίδιοι, χαιρετούσαν το κοινό σε άπταιστα...ελληνικά και έδειχναν να το απολαμβάνουν όσο και εμείς. Ο πολύ εκφραστικός Torben άφηνε συχνά τη θέση του για να πιάσει το μικρόφωνο και να πλησιάσει τον κόσμο που τραγουδούσε μαζί του όλα τα γνωστά κομμάτια (Synthesize Me, Her Liquid Arms), παρασύροντάς μας στο μελαγχολικό, dreamy, dark electro κόσμο τους.

Δεν πέρασε πολύ ώρα και στη σκηνή ανέβηκε το νέο δυνατό όνομα της ebm σκηνής, οι Βέλγοι ULTRA SUNN. Για την ακρίβεια, πρέπει να ήταν κοντά στις 22.00 όταν εμφανίστηκε η ενεργειακή βόμβα ονόματι Sam Huge. Τα άλλα δύο μέλη - η Gaelle Souflet και ο Alexis Andrigo - είχαν ήδη πάρει τη θέση τους στα keyboards και περίμεναν την είσοδο του τραγουδιστή. «Εκτυφλωτική» όπως το όνομα του συγκροτήματος, upbeat εμφάνιση, δεν άφηνε κανένα περιθώριο στο σώμα να μην ακολουθήσει το ρυθμό, από την ώρα που το συγκρότημα άρχισε το set μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο της εμφάνισής του. Άνετος, με υπέροχη βαθιά δυνατή φωνή αλλά και ομολογουμένως εξαιρετικές χορευτικές ικανότητες, ο ψηλόλιγνος Sam έδινε αλλά και λάμβανε ενθουσιασμό από ένα κοινό που χοροπηδούσε στους ebm ρυθμούς του. Το συγκρότημα έπαιξε ασταμάτητα όλα τα γνωστά του κομμάτια (Lost and Found, You&Me, Keep your Eyes Peeled κτλ) αλλά και το προσωπικό αγαπημένο μου Out of the Cage, προετοιμάζοντας το κοινό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τον industrial οδοστρωτήρα που θα ακολουθούσε. Μας άφησαν με απανωτούς χαιρετισμούς στα ελληνικά και νομίζω μας αγάπησαν όπως τους αγαπήσαμε και εμείς.

Τι να πρωτοπώ για τους Suicide Commando; Αλήθεια πώς περιγράφεται αυτό που ζήσαμε την Κυριακή το βράδυ; Γοήτευσε ηχητικά και συναισθηματικά η σαρωτική performance του Βέλγου Johan Van Roy που μαζί με τον Torben Schmidt στα πλήκτρα και τον Mario Vaerewijck στα live drums, έδειξαν ποιοι είναι οι βασιλιάδες της industrial aggrotech σκηνής τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Αυτό που μαγνητίζει, είναι η καθηλωτική προσωπικότητα του frontman. Και παρά του ότι πρόκειται για εμβληματική μορφή στη διεθνή industrial σκηνή, γεγονός που θα μπορούσε τον κάνει ίσως πιο απρόσιτο, φάνηκε ότι πρόκειται για έναν καλλιτέχνη προσγειωμένο, σοβαρό και όχι σοβαροφανή, που φαίνεται να έχει δουλέψει θέματα που τον απασχολούν μέσα από τη μουσική του, που δεν φοβάται να τσαλακωθεί και να αγγίξει αμφιλεγόμενα κοινωνικά ζητήματα για να περάσει το μήνυμά του, έναν ωραίο τύπο, πραγματικά!

Στο δια ταύτα, οι Suicide Commando ξεδίπλωσαν ένα χορταστικό, δυνατό σετ με όλες τους τις γνωστές επιτυχίες, Bind Torture Kill, Die Motherfucker Die, See You in Hell κ.α. συνθέσεις που συνοδεύονταν με εύστοχα video projections και με έναν έμπειρο Van Roy που όργωνε χαλαρός, με αργά και καθηλωτικά βήματα τη σκηνή. Πότε περιφέροντας τη βάση του μικροφώνου, πότε αλληλοεπιδρώντας με το φανατικό κοινό των πρώτων σειρών, πότε χτυπώντας ρυθμικά το δικό του drum που είχε στήσει στη μέση της σκηνής. Σκληροί στίχοι, drums και βαρύ industrial beat διαπέρασαν όλους μας στη γεμάτη πλατεία του Fuzz. Φυσικά κανείς μας δεν έφυγε με το πρώτο «καληνύχτα» περιμένοντας το αναμενόμενο encore. Ο Van Roy μας αποχαιρέτησε με το Hellraiser και εμφανώς χαρούμενος από την ανταπόκριση του αθηναϊκού κοινού, μας αποχαιρέτησε – και αυτός στα ελληνικά - και υποσχέθηκε ότι θα μας ξαναέρθει. “Fan-ta-stic”!

Η πρώτη μέρα του Δεκεμβρίου δεν θα μπορούσε λοιπόν να μπει με καλύτερο τρόπο και να γεμίσει το νου και τη ψυχή μας με τη μουσική που αγαπάμε, δίνοντας μας - μέσα σε όλα - και δύναμη να αντιμετωπίσουμε με ένα “μυστικό χαμόγελο” την καθημερινότητα που πήρε πάλι τη θέση της από Δευτέρα. Συγχαρητήρια στον Λεωνίδα Σκιαδά, που κατάφερε μέσα στα χρόνια να χτίσει το καλύτερο φεστιβάλ της εγχώριας dark σκηνής, φέρνοντας πάντα τα πιο δημοφιλή και ενδιαφέροντα ονόματα του χώρου στην Ελλάδα.
Until next time!

Photos/videos: v_era