Οι Messier Thirteen είναι ένα shoegaze σχήμα που δημιουργήθηκε το 2020. Ξεκινώντας ως κουιντέτο, θα κυκλοφορήσουν το πρώτο τους ντέμο την ίδια χρονιά με τα αιθέρια γυναικεία φωνητικά και τις dream pop καταβολές να είναι χαρακτηριστικά. Η μπάντα θα περάσει από διάφορα στάδια πειραματισμού και αλλαγής μελών μέχρι να καταλήξει κουαρτέτο και να μεταφέρει τον ήχο της προς το σύγχρονο αμερικάνικο heavy shoegaze. Μετά την κυκλοφορία του "Harm" EP τον Ιανουάριο του 2023, η νέα χρονιά θα βρει τους Messier 13 να έχουν στα χέρια τους το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ, το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο 2024. Τίτλος αυτου "Stay for a While",σε βινύλιο και σε ψηφιακή μορφή. Συντόμα θα ακούσμε και νέα  singles πριν την κυκλοφορία. Εως τότε μπορείτε να μάθετε διάφορα πράγματα για αυτούς από τις απαντήσεις τους στο SpeeditUp21:
Είμαστε οι Messier 13 , το όνομα μας το εμπνευστήκαμε (προέκυψε) από την αστρολογία. Είναι το σφαιρωτό σμήνος αστεριών του Ηρακλή και είναι ένα από τα πιο γνωστά και αξιοσημείωτα σφαιρωτά σμήνη στο βόρειο ουράνιο ημισφαίριο. Tο είδος της μουσικής που παίζουμε είναι american heavy shoegaze / emo/ noise

Τρία συγκροτήματα που αγαπάμε πολύ είναι Whirr, Nothing, και οι Slowdive αλλά σίγουρα δεν είναι μόνο τρία.

Ένα κομμάτι μας που πρέπει να ακούσετε είναι το Apartment.

Οι περισσότεροι από τους στίχους μας αναφέρονται στην αναβλητικότητα, την εφηβική μελαγχολία, τους προσωπικούς δαίμονες ενός νέου ανθρώπου και πως αυτά επηρεάζουν την καθημερινότητά του.

Την πρώτη φορά που ανεβήκαμε στη σκηνή για live είχαμε “καλό” άγχος , και μια ανάγκη να παίξουμε την μουσική μας στον κόσμο. Αυτή η ανάγκη συνεχίζει να υπάρχει και είναι το νόημα υπαρξης αυτής της μπάντας.

Το μουσικό ραδιόφωνο (των FM) είναι χρόνια πίσω. Θα θέλαμε κάποτε να παίξουμε live στοΚΕΧP γιατί υπάρχει πιθανότητα να ακουστεί η μουσική μας σε ανθρώπους που θα την εκτιμήσουν πραγματικά.

Θα γουστάραμε να ήταν δική μας σύνθεση το Loveless των My Bloody Valentine, το American Football των American Football, το Tired Of Tomorrow των Nothing, το Sunbather των Deafheaven και το I Could Live in Hope των Low.

Ένα live που παραβρεθήκαμε -σαν θεατές- και μας «πήρε τα μυαλά», ήταν το live των Slowdive στο Fuzz, και το live των Deafheaven στο Gagarin.

Η συμβουλή μας σε όποιον σκέφτεται να φτιάξει μπάντα είναι να μη διστάσει να το κάνει, γιατί είναι ένας τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων του, ένας τρόπος να ξεφύγει από τη βαρετή, κουραστική καθημερινότητα, και σίγουρα υπάρχει η περίπτωση να γίνει ακόμα καλύτερος άνθρωπος.

Η άποψή μας για την επίδραση του Internet στη μουσική είναι από τη μια θετική, καθώς μπορεί άμεσα να ακούσει την μουσική σου σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη. Από την άλλη η τοξικότητα υπάρχει και καλό θα ήταν να αποφεύγεται.

Αν μπορούσαμε να μεταφερθούμε σε ένα μουσικό περιβάλλον του παρελθόντος (χώρα, πόλη, περίοδο), αυτό θα ήταν τα 90's επειδή οι περισσότερες μουσικες που λατρεύουμε δημιουργήθηκαν τότε, και αν φτιαχναμε μπάντα τότε, θα θέλαμε να ήμασταν κομμάτι αυτής της μουσικής εποχής.

Η πλέον παράξενη ατάκα που έχουμε ακούσει σε live μας είναι “Παιξτε το Bridges! Παιξτε το Bridges!”

Θα ήταν τέλειο αν κάποτε συνεργαζόμασταν με τους Slowdive σε ένα live.

Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε κατά την ενασχόλησή μας με τη μουσική είναι ότι είναι οριακά αδύνατο να βρεις μέλη στην μπάντα σου που να αγαπούν την μπάντα το ίδιο και να σκέφτονται και να έχουν όλοι τους ίδιους μουσικούς στόχους και ίδια μουσικά άγχη.

Ένα από τα καλύτερα albums που έχουν ποτέ γραφτεί είναι το ΟK Computer από τους Radiohead.

Θα θέλαμε να έχουμε γράψει μουσική για την ταινία Mulholland Drive γιατί μας αρέσει ο David Lynch.

Ένα βιβλίο που μας συνεπήρε είναι τo 1Q84 του Haruki Murakami

Θεωρούμε ότι μια μπάντα πρέπει/δεν πρέπει να εκφράζει κοινωνικές/πολιτικές απόψεις… (και τι γίνεται αν αυτές δεν είναι αρεστές; ). Έχουμε προσωπική άποψη ο καθένας μας για τα γεγονότα της καθημερινότητας, συνήθως όμως δεν στοχεύουμε στο να γράψουμε στίχους με αυτό το περιεχόμενο. Ποτέ δεν περιορίζουμε τους εαυτούς μας στο να γράψουμε στίχους γενικότερα για οποιοδήποτε θέμα, αλλά ποτέ δεν ξέρουμε τι μπορεί να μας φέρει το μέλλον ως προς το περιεχόμενο των στίχων αυτών.

Αν -υποχρεωτικά- έπρεπε να κρατήσουμε μία στιγμή (ένα υπέροχο γεγονός, ένα live, μια συνεργασία κ.ο.κ) από την έως τώρα πορεία μας αυτό θα ήταν το live στο Ρομάντσο τον Απρίλιο του 2024. Ήταν ένα live που ευχαριστηθήκαμε που παίξαμε τη μουσική μας και άγνωστοι για εμάς έρχονταν και μας έλεγαν πόσο πολύ τους άρεσε αυτό που άκουσαν.

Η ερώτηση που ποτέ δε μας κάνουν, οπότε την ρωτάμε και απαντάμε μόνοι μας είναι: Θα παιξετε ποτέ το bridges; Και η απάντηση (μέχρι πρότινος) είναι “όχι”.
Ευχαριστούμε πολύ