Ενα ακόμα live στο φιλόξενο Arch Club που τελευταία έχει γίνει δευτερο σπίτι μας, ήταν αυτό της περασμένης Παρασκευής. Το mini festival ελληνικών μπαντών διοργανώθηκε άψογα από την Bitter Tea, και περιελάμβανε την εμφάνιση τριών πολύ αγαπημένων εγχώριων μπαντών.
Για να ειμαι ειλικρινής, δεν ήξερα ότι ειναι τόσο αγαπητές στο κοινό. Κακά τα ψέματα, οι ελληνικές μπάντες συχνά περνάνε σε δεύτερη, δυστυχως, μοίρα όταν "ανοίγουν" τις συναυλίες μεγαλύτερων ονομάτων, έτσι δεν ήξερα τι να αναμένω από θέμα προσέλευσης. Η έκπληξή μου ήταν διπλή καθώς όχι μόνο ο κόσμος ήταν πάρα πολύς, ήδη από την εμφάνιση των XOAN, αλλά και ο ενθουσιασμός του ήταν πέρα από κάθε προσδοκία.
ΧΟΑΝ, The Steams και Deaf Radio λοιπόν συνέθεσαν μία τρελή και παλαβή τριπλέτα που ξεκίνησε να παίζει λίγο μετά τις εννιά και μας έφτασε μέχρι αρκετά μετά τη 01.00 το πρωί. Βλέποντας τις μπάντες και το πόσο καλά περνούσαν (τόσο αυτές όσο και ο κόσμος), πίστευω πως και άλλο τόσο να τους έλεγες να μείνουν πάνω στη σκηνή θα το έκαναν με άνεση.

Οι XOAN, η πρώτη μπάντα που ανέβηκε στη σκηνή, ήταν και η μόνη που δεν είχαμε ξαναδεί. Αυτό που μου άρεσε πολύ ήταν κατά πρώτο λόγο, η άνεση τους. Είχαν ενέργεια και την ικανότητα να την στέλνουν προς τον κόσμο. Δεν είναι εύκολο αυτό, πολλές μπάντες δεν το έχουν. Επίσης με πέτυχαν σε φάση (και νομίζω και τους περισσότερους, Παρασκευή βράδυ γαρ) που ήθελα να ακούσω γρήγορα κομμάτια, δυναμικά. Όπως και έγινε. Όλες, σχεδόν, οι συνθέσεις ήταν speedατες με σαφείς αναφορές στο grunge  (super!) αλλά και στον ελαφρώς πιο pop rock Αμερικάνικο ήχο (σε αυτά τα σημεία για να είμαι ειλικρινής, με έχαναν λίγο). Δεμένη μπάντα, ωραίο στυλ επί σκηνής και με θερμό κοινό να τους επευφημεί. Έτσι, το πρώτο κομμάτι του live πήγε πολύ-πολύ καλά.

XOAN Setlist
Cobwebs
Down in the Gutter
Numbers
(Stranger)
False Alarms
Dirt
High Underwater
Friends
Sand of the World
BK
Saw the Sun

Οι The Steams πιθανότατα έχουν βαρεθεί να διαβάζουν όσα γράφουμε για αυτούς. Είναι σίγουρα η μπάντα που έχουμε δει τις περισσότερες φορές σε αυτά τα 6 1/2 χρόνια του Sliding Backwards και ο λόγος είναι απλός: Mας αρέσουν τοοοσο πολύ. Δεν ξέρω τι να πρωτογράψω για αυτούς, αισθάνομαι πως επαναλαμβάνομαι. Καταρχάς, είμαι πολύ χαρούμενος γιατί ο κόπος τους και τα άπειρα live πιάνουν τόπο. Έχουν φτιάξει ένα πολύ μεγάλο (για τα δεδομένα του χώρου, του μουσικού τους ύφους κλπ) fan base, το οποίο ξεχείλισε το Arch. Την ώρα που έπαιξαν πραγματικά δεν έπεφτε καρφίτσα στο venue.

Aυτό που δεν έχω ξαναγράψει είναι η σκέψη μου πως αν αυτή μπάντα ήταν στο εξωτερικό (Αγγλία, Αμερική, Αυστραλία, Καναδά ας πούμε) θα ήταν τεράστιο όνομα ήδη. Δεν τους λείπει απολύτως τίποτα. Εξαιρετικές συνθέσεις, εξαίσια παρουσία σε live, πολύ καλοί μουσικοί όλοι. Ο καθένας από μόνος του έχει ξεκάθαρη προσωπικότητα στην μπάντα, όλοι μαζί όμως βγάζουν ένα απίστευτα ενοποιημένο σύνολο και ο ήχος τους έχει ταυτότητα: Eίναι The Steams.
Και κάτι ακόμα: Eίναι όλοι πολύ καλά παιδιά και ταυτόχρονα έχουν star quality. Πολύ δύσκολος συνδυασμός.

The Steams Setlist
Vile Wonders
The Horror
Perfect Storms
Entrance
The Union
The Harvest
The Lament
Ever Lasting
The Pattern
Arcadia
Ephemeral Joys

Τέλος, τη σκυτάλη πήραν οι Deaf Radio. Τόσο στις δύο προηγούμενες μπάντες, όσο και τώρα, αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και γι'αυτό το τονίζω ξανά, ήταν το κοινό. Πολύ νεολαία και τρομερή συμμετοχή, με χορό, χειροκρότημα, τραγούδι. Αυτό από μόνο του ήταν μια τεράστια επιτυχία για τις μπάντες. Τους Deaf Radio είχαμε αρκετό καιρό να τους δούμε. Είναι γεγονός όμως πως ενώ ο οι πρώτοι δύο δίσκοι μας άρεσαν αρκετά (Alarm, 2017 & Modern Panic, 2019), με τον Arsenal of Hope πάθαμε πλάκα.

Άλλωστε τόσο αυτός όσο και ο Mild Conquest των The Steams, ήταν στα καλύτερα μας για την περσινή χρονιά. Η σκηνική παρουσία τους είναι επίσης εξαιρετική, όπως και το δέσιμό τους. Έχουν περάσει πολλές ώρες στο στούντιο και αυτοί, είμαι σίγουρος. Πολύ πάθος στη σκηνή, πολύ συμμετοχή από το κοινό και πραγματικά δεν το καταλάβαμε το πότε είχε πάει 01.00 και κάτι η ώρα, και ακόμα ήμασταν εκεί.

Deaf Radio Setlist
Lisbon Hills
Dance Like A Reptile
Colours
Animals
…And We Just Pressed The Alarm Button
Supersonic
Crystal Fears
Model Society
Astypalea
Death Club
Backseats
Arsenal of Hope

Μπράβο στις μπάντες, μπράβο στο κοινό και φυσικά στην Bitter Tea για τη δοργάνωση του event, και του  Arch Club που συνεχίζει να φιλοξενεί ωραίες καταστάσεις.

Photos/videos: v_era