H αναγγελία, από την Smoke the Fuzz, της έλευσης της Chelsea Wolfe στην Ελλάδα, ήταν από τα πιο ευχάριστα νέα του τελευταίου καιρού στο συναυλιακό κομμάτι, που είναι έτσι κι αλλιώς πολύ σημαντικό μέρος της ζωής μου. Αισθανόμουν πως για ένα περίεργο λόγο δεν έλεγαν να περάσουν οι μέρες μέχρι το live. Η Chelsea είχε κυκλοφορήσει στις αρχές του έτους ένα απίστευτο δίσκο (She Reaches Out To She Reaches Out To She) και στο μυαλό μου, όποτε τον άκουγα, στροβίλιζε αυτό το live. Τελικά -πείτε μου και όσοι ήσασταν εκεί- νομίζω πως δεν έκανα λάθος. Ζήσαμε ένα έπος!

Λίγο πριν φτάσουμε στο Gagarin ανακοινώθηκε και το sold out και έτσι, η ουρά που συναντήσαμε στις 20:15 ήταν γύρω στα 150 μέτρα. Λεπτομέρειες βέβαια αφού γρήγορα βρεθήκαμε μέσα και επίσης ταχύτατα πέρασε και η ώρα μέχρι το άνοιγμα του live, από ένα πολύ ενδιαφέρον μουσικό σχήμα. Την συνένωση της Σοφίας Σαρρή με τη Χρύσα Τσαλταμπάση. Δύο πολύ σημαντικές φωνές του ευρύτερου dark, heavy ήχου. Μαζί τους είχαν μία καταπληκτική μπάντα αποτελούμενη από τρεις άριστους μουσικούς. Διονύσης Μόρφης (κιθάρα), Γιώργος Πουλιάσης (ντραμς), Πέτρος Λαμπρίδης (μπάσο) ήταν φοβεροί και αν συνυπολογίσουμε πως όλο αυτό που είδαμε επί μισή και παραπάνω ώρα, στήθηκε ειδικά για τη βραδιά, μιλάμε για έναν άθλο! Τι ακούσαμε; Αρχικά φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς (κάτι σαν εισαγωγή στο κυρίως πιάτο) που σίγουρα με τόσο καλές φωνές, είναι δύσκολο να μη σου φανούν ενδιαφέροντες.

Κατόπιν, Σοφία και Χρύσα, μαζί πλέον με τη μπάντα, μας παρουσίασαν πέντε κομμάτια (από δύο από το έργο κάθε μίας +1 bonus), όπου άλλοτε εναλλάσσονταν ο πρωταγωνιστικός ρόλος στα φωνητικά και άλλοτε ακούγαμε και τις δύο καλλιτέχνιδες μαζί. Για το τέλος μας επεφύλασσαν μια εξαιρετική διασκευή στο "My World Is Empty Without You" των Supremes, στην πιο… spooky μορφή που του είχε δώσει η Diamanda Galas.

Sofia Sarri - Chrysa Tsaltabasi Set List
Intro (vocal improvisations)
The Moon
Me
Ariadne
Human Monster
My World Is Empty Without You.

Πολύ ωραία κύλησε η ώρα με το πρώτο act, καλλιτέχνες που είναι πολύ σημαντικό να έχουμε στην Ελλάδα και καλό είναι να μην το ξεχνάμε. Να δίνουμε το παρόν και στα προσωπικά τους live, όποτε μπορεί ο καθένας μας, γιατί πραγματικά το αξίζουν.
Το soundcheck κράτησε αιώνες (κάποια λεπτά, απλώς έτσι μου φάνηκαν…) αλλά η στιγμή είχε φτάσει! Η τριμελής μπάντα της Chelsea έλαβε θέση στη σκηνή, το θεοσκόταδο έπεσε και η επιβλητική μορφή της εμφανίστηκε. Το τέλειο ξεκίνημα, έτσι όπως το είχα φανταστεί ήταν γεγονός: Whispers in the Echo Chamber και το μεγαλείο φωνητικών και μουσικής ξεδιπλωνόταν…!

Κατόπιν, Everything Turns Blue, House Of Self-Undoing και το αγαπημένο μου του νέου δίσκου, Tunnel Lights (στο οποίο υπήρξε και η μίξη με το Zombie των Cramberries, φόρος τιμής στην αγαπημένη και βασανισμένη ψυχή της Dolores). Έτσι, ολοκληρώθηκε η πρώτη τετράδα αναφοράς στο She Reaches Out…, στα πλαίσια προώθησης του οποίου μας επισκέφθηκε άλλωστε.
Το σκοτάδι ήταν έντονο καθ’όλη τη διάρκεια του live, τόσο οπτικά όσο και ακουστικά φυσικά. Παρ’όλαυτα, υπήρξε διακριτικός, ταιριαστός φωτισμός που απογείωνε τη μουσική και την όλη εμπειρία.
Γενικώς, νομίζω πως μιλάμε για την απόλυτη ιέρεια του συγκεκριμένου dark/heavy/industrial/doom ήχου των τελευταίων χρόνων. Κάθε δίσκος της είναι σημαντικός και περιέχει διαμάντια, κάποια από τα οποία επέλεξε να παίξει στη συνέχεια.

Πρώτο, ένα από τα 4-5 αγαπημένα μου όλης της καριέρας της (7 δίσκοι, δεν είναι και λίγοι…) το 16 Psyche.
Δεν ξέρω πόσοι τον σκέφτηκαν, φαντάζομαι όλοι. Δεν ξέρω πόσοι δάκρυσαν για τον Mark Lanegan, εγώ το έπαθα πάντως όταν έπαιξε, μόνη με την κιθάρα, το Floodlights. Ήταν μία γροθιά το όλο σκηνικό. Μου άρεσε δε πως δε χρειάστηκε ούτε εισαγωγή να κάνει, ούτε αναφορά. Όλοι ήμασταν εκεί, όλοι το νιώσαμε…
Λίγο μετά επιστρέψαμε στα του νέου δίσκου όπου και ακούσαμε σχεδόν όλα τα εναπομείναντα κομμάτια του. Πολύ αγαπημένα μου είναι τα δύο τελευταία του set, το Dusk και το The Liminal παιγμένο στην unbound εκδοχή του EP που μόλις κυκλοφόρησε...! Τέλος στο κυρίως set και πολλές επευφημίες να ξαναγυρίσει στην σκήνη. Αυτό έγινε, ακούσαμε το καταπληκτικό Carrion Fires, μας αποχαιρέτησε και όσο και αν δεν το θέλαμε, τα φώτα άναψαν…! Έπρεπε να γυρίσουμε στο φως, στην πολύβουη Λιοσίων, τον Κηφισό, τα σπίτια μας. Εμείς θέλαμε όμως περισσότερο σκοτάδι, το μυαλό και η ψυχή είναι ακόμα εκεί…
Ευχαριστούμε!

Chelsea Wolfe Set List
Whispers in the Echo Chamber
Everything Turns Blue
House Of Self-Undoing
Tunnel Lights
16 Psyche
After the Fall
The Culling
The Mother Road
Flatlands
Feral Love
Salt
Eyes Like Nightshade
Place in the Sun
Dusk
The Liminal (Unbound)
ENCORE
Carrion Fires.

Photos: v_era Videos: Panagiotis I.