Παρασκευή βράδυ και τι καλύτερο να κάνεις από το να ακούσεις ζωντανά καλή μουσική, παρέα με φίλους και άφθονη μπίρα! Πόσο μάλλον όταν η συγκεκριμένη μουσική προέρχεται από μία αγαπημένη μπάντα, με ένα πολύ δυνατό νέο album να έχει κυκλοφορήσει προσφάτως και δύο ενδιαφέροντα support σχήματα! Έτσι λοιπόν, ντυθήκαμε καλά, πήραμε και τις ομπρέλες μας και κινηθήκαμε για το κέντρο της Αθήνας.
Φτάνοντας έξω από το Κύτταρο, ομολογώ πως με αποθάρρυνε η προσέλευση. Ίσως λόγω κακοκαιρίας, ίσως γιατί έφτασα στο venue σχετικά νωρίς. Όμως, όπως αποδείχθηκε, θα διαψευδόμουν πανηγυρικά! Ήδη λίγο πριν ξεκινήσει το live ο κάτω χώρος είχε αρχίσει και γέμιζε!
Στις 21:00 βγήκαν στη σκηνή οι Groove Therapist. Εδώ θα εξομολογηθώ πως η πρώτη μου επαφή με το group έγινε μόλις μία μέρα νωρίτερα, όταν και άκουσα για πρώτη φορά το album τους Mr. Funker “The Myth”. Ένα album όμως που με κέρδισε από την αρχή και κατέληξα να το ακούω ξανά και ξανά, γεμίζοντάς με προσδοκίες για το live.

Η μπάντα βγήκε λίγο μουδιασμένα και αμήχανα στη σκηνή, αλλά με το που ξεκίνησαν να παίζουν, όλα άλλαξαν. Άψογα δεμένοι, μουσικά άρτιοι και πολύ ορεξάτοι, με κρυστάλλινο ήχο (από τις καλύτερες ηχοληψίες τον τελευταίο καιρό) και φοβερή όρεξη, μας γέμισαν για μία περίπου ώρα με το groove-άτο και μελωδικό progressive τους. Κιθαρίστας διαμάντι, rythm section τόσο στιβαρό και groove-αριστό όσο χρειαζόταν, “ουσιαστικά” πλήκτρα και φωνή με θεατρικότητα, δύναμη και συγκλονιστικό vibrato!
Το set χωρίστηκε σε δύο μέρη: Στο πρώτο ακούσαμε 4 κομμάτια από το πρώτο album της μπάντας με κορυφαία στιγμή κατά τη γνώμη μου το Drop D. Στο δεύτερο, παρουσιάστηκαν 3 κομμάτια από το επερχόμενο (yeah!) album της μπάντας, με σαφώς βαρύτερο ήχο. Ο κόσμος, που εντωμεταξύ είχε αρχίσει να πυκνώνει, φάνηκε να το ευχαριστιέται και αυτό φάνηκε από το ζεστό χειροκρότημα που εισέπραξε η μπάντα, ζητώντας μάλιστα και encore στο τέλος του set!
Way to go guys (and gal), έχετε την προσοχή μου!

Συνέχεια με τους Nochnoy Dozor. Έπειτα από ένα σύντομο soundcheck και αφού στήσανε τις πεταλιέρες τους, μεγέθους μικρού διαμερίσματος, βγήκαν στη σκηνή με σχετικά καλό και ΔΥΝΑΤΟ ήχο. Η μουσική που παίζουν οι Nochnoy Dozor δεν είναι ακριβώς το cup of tea μου. Σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορώ να πω πως η εμφάνισή τους με άφησε ασυγκίνητο!

Η μεγαλύτερη σκηνή του Κυττάρου φαίνεται να τους δίνει τον απαραίτητο αέρα για να αποδώσουν καλύτερα το ατμοσφαιρικό dark ambient rock (?) τους. Καταπληκτική απόδοση και από τις δύο φωνές, το δυνατό τους χαρτί, με τη μία να συμπληρώνει την άλλη. Και οι υπόλοιποι συντελεστές όμως δώσανε πολύ πόνο και ιδρώτα στο σανίδι για περίπου μία ώρα και το τελικό αποτέλεσμα τους δικαίωσε, όπως και το κοινό άλλωστε με την ανταπόκριση που είχε στο τέλος κάθε τραγουδιού. Σε κάποια σημείο ο ήχος “χανόταν” λίγο, λόγω της βαρυφορτωμένης από εφε μουσικής, αλλά σε γενικές γραμμές αυτό δεν αλλοίωσε το συνολικό αποτέλεσμα.
Εν τέλει μια καλή εμφάνιση που λειτούργησε ως το τέλειο ορεκτικό για το κυρίως πιάτο που θα ακολουθούσε.

Και κάπως έτσι η ώρα είχε φτάσει έντεκα, το Κύτταρο πλέον έχει γεμίσει και στο επάνω διάζωμα και ήταν η σειρά των headliners να εμφανιστούν. Και εμφανίστηκαν όπως συνήθως σαρωτικοί, ως τυφώνες! Με πολύ, ΠΟΛΥ δυνατό ήχο, ίσως λίγο over the top, μπήκαν δυνατά και με μία ανάσα μας έδωσαν τα τρία πρώτα κομμάτια από το νέο τους album, Unique. Εξαιρετική απόδοση από όλους! Τι να λέμε τώρα, από που να το πιάσεις; Drums? Τεχνικά και αλάνθαστα, τον λυπήθηκε η ψυχούλα μου έτσι όπως χτυπιόταν τόση ώρα. Μπάσο; Μονολιθικό και μελωδικό ταυτόχρονα. Και φωνάρα, έτσι! Κιθάρα; Οκ, ντρέπομαι να γράψω κάτι, θα εκτεθώ...Και φυσικά μπροστά έχουν μία από τις καλύτερες φωνές που υπάρχουν στο χώρο στην Ελλάδα. Με αστείρευτη ενέργεια, χαμόγελο και να δίνει κάτι ερμηνειάρες ΝΑ!

Συνέχεια στο live με μία δεύτερη ανάσα, μεγαλύτερη αυτή τη φορά. Ένας progressive παροξυσμός που κράτησε περίπου 40 λεπτά, με κομμάτια και από τα 3 albums της μπάντας. Για μία ακόμη φορά τραγουδήσαμε το Weakness, αλλά αυτή τη φορά ακουστήκαμε! Η μπάντα δίνει ότι έχει πάνω στη σκηνή, χωρίς να χάνει νότα. Ευχάριστη λεπτομέρεια, πολύς κόσμος από κάτω ξέρει όλους τους στίχους και τραγουδάει ασταμάτητα μαζί με την μπάντα.
Διάλειμμα για νερό, και να μας πει ο Προκοπίου πως “τον πεθάναμε”, καθώς οδεύαμε σιγά-σιγά προς το κλείσιμο, Με μόλις 4 κομμάτια να ακολουθούν (αλλά ξέρετε πως είναι με τις progressive μπάντες, 4 κομμάτια είναι κανένα μισάωρο, εύκολα!).
Επιστροφή στο Unique με το ομότιτλο κομμάτι, για να κλείσουμε με το τελευταίο κομμάτι από το πρόσφατο album Brightness of Loss, με ένα σύντομο πέρασμα στο παρελθόν και το Instict από το πρώτο τους album. Για το τελείωμα μας άφησαν την καλύτερη ίσως σύνθεση τους, Remission of Breath, που απέδωσαν εκπληκτικά, παρά τον ήχο που στο τέλος “κρέμασε” (ή εγώ είχα ήδη κουφαθεί εντελώς).

Αφού μας ευχαρίστησαν, ξανά και ξανά, και μετά την καθιερωμένη φωτογραφία με το κοινό, οι Poem αποχώρησαν, αφήνοντας αυτή την εμφάνιση στην Ιστορία.
Το τελείωμα μας βρήκε όλους ικανοποιημένους από τη χορταστική βραδιά που είχε μόλις τελειώσει. Τρεις ελληνικές μπάντες υψηλών προδιαγραφών, με μεγάλο potential για το μέλλον, τρία διαφορετικά είδη μουσικής, που δέσανε όμως όμορφα και αρμονικά μεταξύ τους. Είναι σημαντικό να ξέρεις πως δίπλα σου, στην πόλη σου υπάρχει μία ζωντανή, δυνατή σκηνή, που διαρκώς ανεβαίνει, και βγάζει καταπληκτικές μπάντες.
Εύχομαι να βγαίνουν albums σαν το Unique, το Nochnoy Dozor και το Mr. Funker και τα επόμενα χρόνια, και να βλέπουμε live σαν και αυτό ακόμα πιο συχνά!

Set Lists
Groove Therapist
Mr. Funker
Orphanrage
Drop D
Dreams To Nightmares
Mirror Of Reality
Broken Dreams
Denial
Anger

Nochnoy Dozor
Intro
Ben Hur
All Mine
Closer
Νέο Κομμάτι
Period
Stains
Mr. Liar
Lifeless
Black Hand

Poem
Intro
False Morality
My Own Disorder
Four Cornered God
Weakness
Passive Observer
Fragments
Laurence Discipline Intro
Discipline
Euthanasia
Giant
Unique
Instinct
Brightness Of Loss
Encore- Remission Of Breath

photos: Aντώνης Σουβατζής