Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσεις ένα Σαββατοκύριακο, και μάλιστα όχι ένα απλό Σαββατοκύριακο, αλλά αυτό που προηγείται της Καθαράς Δευτέρας; Μα φυσικά ένα live την Παρασκευή το βράδι, στο κέντρο της Αθήνας.
Σε μια υπέροχη βραδιά, από πλευράς καιρού, κατηφορίσαμε (ή ανηφορίσαμε, όπως το βλέπει κανείς) προς το Γκάζι, και το φιλόξενο Temple, ώστε να παρακολουθήσουμε το live των (Αθηναίων) BUS – The Unknown Secretary που γινόταν για την παρουσίαση του νέου τους album, “Never Decide”. Το συναυλιακό roster θα συμπλήρωναν οι (επίσης Αθηναίοι) rockers Knock Nevis.
Φτάνοντας στο Temple, την ανακοινωμένη περίπου ώρα που θα άνοιγαν οι πόρτες, είδα ανησυχητικά λίγο κόσμο, απ’ έξω (και στη συνέχεια μέσα), κάτι που το απέδωσα στην ώρα. Όντως, όπως αποδείχθηκε, μέχρι να ξεκινήσει το live, και με το τέλος του support Knock Nevis ο κόσμος είχε απλωθεί χαλαρά, χωρίς να τη γεμίσει όμως, στην πλατεία του venue.
Λίγα λεπτά μετά τις δέκα, τα φώτα έσβησαν και ανέβηκαν στη σκηνή οι Knock Nevis. Κλασσικό τρίο σχήμα (κιθάρα, μπάσο/φωνή, τύμπανα). Ο ήχος τους αμέσως φάνηκε πολύ δεμένος και ογκώδης. Τα φωνητικά όμως ήταν αρκετά πίσω στη μίξη, κάτι που δεν άλλαξε, δυστυχώς, ιδιαίτερα μέχρι το τέλος του set τους.
Για κάτι παραπάνω από μισή ώρα, οι Knock Nevis έπαιξαν δυνατά και στιβαρά το heavy υλικό τους: «κλασσικό» stoner παλιάς κοπής, με πολλά γρήγορα περάσματα αλλά και αργά, πιο ατμοσφαιρικά και βαριά μέρη. Όμορφα παιγμένο, αν και όχι ιδιαίτερα πρωτότυπο, υλικό, που έκανε αρκετά κεφάλια να «κουνηθούν». Ιδιαίτερα ευπρόσδεκτα ήταν τα πιο γρήγορα punk-o/motorhead-ικά περάσματά τους.
Σειρά στη σκηνή, έπειτα από εικοσάλεπτο στήσιμο/soundcheck, είχαν οι headliners της βραδιάς BUS – The Unknown Secretary. Όπως έγραψα παραπάνω, το live γινόταν με αφορμή την παρουσίαση του νέου τους album “Never Decide”. Έτσι, λίγο μετά τις 11 οι πέντε rockers ανέβηκαν για να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους.
Από τις πρώτες νότες καταλάβαμε πως πρόκειται για μπάντα με αρκετά ιδιαίτερο και ψαγμένο ήχο, reverber-άτο και με πλούσιες δόσεις vintage-ίλας. Heavy υλικό, κινούμενο στο μεταίχμιο του stoner και του πιο κλασσικού βρετανικού doom, με πολλές δόσεις NWOBHM και maiden-ίλας.
Η μπάντα παρουσιάστηκε πολύ δεμένη, και με κέφι πάνω στη σκηνή. Ο κιθαρίστας - frontman με τα ιδιαίτερα φωνητικά, ταξιδιάρικα και πλούσια σε echo και reverb, είχε κέφι και κατάφερε να το περάσει στο κοινό που έδειχνε να ανταποκρίνεται στο heavy κάλεσμα των BUS.
Τα κομμάτια του νέου album τους είναι πολύ live-friendly και πραγματικά ούτε που κατάλαβα πως πέρασε η -κάτι παραπάνω από- μία ώρα του βασικού τους set. Ακολούθησε ένα encore με μερικά παλαιότερα, πιο raw κομμάτια της μπάντας, προτού μας αποχαιρετίσουν, κλείνοντας έτσι μια όμορφη βραδιά, με ωραίες μουσικές και ατμόσφαιρα.
Εν κατακλείδι, ένα καλό live, άνω του average απόδοση και από τις δύο μπάντες, με πολύ ωραίες μουσικές και αρκετό κέφι. Αν δεν έχετε ακούσει ακόμα το “Never Decide”, προτείνω να το κάνετε σύντομα.
Κείμενο / Φωτογραφίες: Αντώνης Σουβατζής