Ρε, τι ήταν αυτό που ζήσαμε το βράδυ της Πέμπτης στο Death Disco; Tι οδοστρωτήρας ήταν αυτοί οι Murder Capital; Ψυλλιασμένοι μπορεί να ήμασταν όλοι όσοι βρεθήκαμε και γεμίσαμε το venue, αλλά τέτοια έκρηξη ενέργειας δε ξέρω αν περίμενε κάποιος. Νωρίτερα, κουρδιστήκαμε πάντως επαρκέστατα από τους “έμεινα-με-το-στόμα-ανοιχτό” The Screaming Fly, και τους Church of the Sea, που αν και σε διαφορετικό μουσικό ύφος, έκαναν καλή δουλειά στην «υποδοχή» του κόσμου στο χώρο.
Church of the Sea

Ξεκίνημα, λίγο μετά τις 21.00 με τους Church of the Sea λοιπόν, την τριμελή μπάντα που έβλεπα για δεύτερη φορά (εδώ η πρώτη) και που μου φάνηκε πολύ βελτιωμένη. Μία ενδιαφέρουσα μίξη doom με dark/electro μουσικές- όχι απαραίτητα της απόλυτης προτίμησης μου-, με πολύ ένταση στη σκηνή από τον κιθαρίστα (Βαγγέλη) και τον keybordιστα (Αλεξ). Τους συνόδευε, με ιδιαίτερη κίνηση και δυνατά φωνητικά -που με τον καιρό γίνονται όλο και πιο σωστά, αν και νομίζω ότι θα πρέπει να γίνουν λίγο πιο ευδιάκριτα στο live-, η Ειρήνη. Μισή ώρα με κομμάτια από το ντεμπούτο ΕP τους, Anywhere But Desert αλλά και μερικά εκτός αυτού, με κορυφαία -κατά την άποψή μου- τα Strange Weather και At the Edge of the World, αλλά και το κομμάτι που έκλεισε το set, το Odalisque. Καλό ζέσταμα μπροστά σε κάμποσο κόσμο, που όσο πέρναγε η ώρα γέμιζε το χώρο.
Set List
Sweet Surprise
XVII
Strange Weather
(Untitled)
No one Deserves
At the Edge of the World
Odalisque
The Scremaing Fly

Συνέχεια στη βραδιά με τους Screaming Fly και επιτέλους μια opening μπάντα στην Ελλάδα έπαιξε μπροστά σε πολύ κόσμο. Σχεδόν γεμάτος ήταν ο χώρος και μπράβο μας, χωρίς να ξέρω αν αυτό έγινε επειδή η μπάντα έχει χτίσει καλή φήμη ή απλώς ο κόσμος φοβήθηκε το sold out και ήρθε «νωρίς». Όπως και να έχει, οι Screaming Fly έδωσαν μια καταπληκτική παράσταση, μας καραπόρωσαν με το γεμάτο ένταση παίξιμό τους και σίγουρα το χάρηκαν πολύ και οι ίδιοι. Οφείλω δε να παραδεχθώ πως η full του «γρήγορα και δυνατά» απόδοση των κομματιών τους, μου αρέσει περισσότερο από την κάπως πιο garage εκτέλεση τους στους δύο δίσκους. Δηλώνω συγκλονισμένος από το δέσιμο των τριών μελών των SF (Στέφανος Φλώτσιος- Last Drive-, Κώστας Λουκόπουλος, Στασινός “Stash” Παπασταθόπουλος), που με τον βαρύ ήχο τους, τα δαιμονισμένα ντραμς και την ψυχεδέλεια να ισορροπεί πανέμορφα με τον heavy και τον garage ήχο, μας έκαναν να κοπανιόμαστε για μισή, και πλέον, ώρα. Δε ξέρω ποιο τραγούδι να πρωτοαναφέρω ως εξέχον, αλλά σίγουρα τα Fall και Astro είναι αδιανόητα ωραία! Εύγε στη μπάντα, για τις ωραίες μουσικές και την απίστευτη ένταση που μας μετέφεραν.
Set List
Hole
Dimension X
Fall
Evol
Animal
Astro
Reflection (νέο)
The Murder Capital

Πριν ξεκινήσω την αναφορά στον αρμαγεδώνα του live των Murder Capital, να πω πως τη συναυλία την είδα από τον πάνω όροφο γιατί σε χώρους σαν το Death Disco που το «πάνω» είναι σχετικά κοντά στο «κάτω», «λέει» να είσαι στα ψηλά αρκεί να πας νωρίς. Επίσης, για κάποιο λόγο τα… τεσσαρο-πεντάρια της…ομάδας επιλέγουν να κάθονται πάντα μπροστά με αποτέλεσμα, εμείς, τα ασσό-δυα, να μη βλέπουμε Χριστό όταν είμαστε κάτω. Πάμε στο ζουμί τώρα…
Χωρίς πολύ φλυαρία και πολλά de sοus, να πω πως ήταν από τα πιο σαρωτικά 50 λεπτά που έχω ζήσει σε συναυλία τα τελευταία -πολλά- χρόνια. Χωρίς όλη την ώρα το γκάζι να είναι σανιδωμένο, αφού υπήρχαν και χαλαρές στιγμές (πολύ έντονες και αυτές όμως, όπως στο συγκινητικό On Twisted Ground), η όλη αίσθηση που άφησε το live ήταν σαν μόλις να βγήκαμε από κρατήρα ηφαιστείου σε έκρηξη, και απλώς τυχαία ζήσαμε να το διηγηθούμε.
Η είσοδος τους ήταν εντυπωσιακή, με τα λευκά μακρυμάνικα πουκάμισα/t shirt και την τρέλα στο πρόσωπο. Αυτό για τους τέσσερεις πρώτους. Λίγο μετά, σκάει -μέσα σε πολύ θόρυβο και αποθέωση- και ο κουστουμαρισμένος, ντυμένος σαν… Ιταλός μαφιόζος, James McGovern, με τσιγαράκι στο στόμα (υποθέτω ότι είναι μέρος του show μόνο για την Ελλάδα), δαχτυλίδια και πίσω από τα μαύρα γυαλιά του, βλέμμα ημιπαρανοϊκού, που στην πορεία της βραδιάς θα μας αποδείκνυε ότι το “ημι” δεν χρειάζεται σα πρόθεμα στην περίπτωση του. Από ψηλά, και επί 50 λεπτά, έβλεπες 4 αγρίμια σε κλουβί, να πηγαίνουν πέρα-δώθε (5 με τον άνθρωπο που ήταν πάνω στη σκηνή και διαρκώς τους βοηθούσε στις αλλαγές οργάνων, τα καλώδια, τα καλοστημένα μικροtricks). Αλλά και ο ντράμερ, Diarmuid Brennan, σου έδινε την εντύπωση ότι σύντομα θα σηκώσει ό,τι βρει μπροστά του και θα αρχίσει και αυτός τις βόλτες.

Το ξεκίνημα έγινε όπως και στο δίσκο με το -μάλλον- αγαπημένο μου For Everything. Κόλαση. Πάρε και ένα Don’t Cling to Life για να μη μείνεις με το παράπονο. Κάπου προς το τέλος του Slowdance (αν δε κάνω λάθος), ο James παράτησε τη μπάντα να τζαμάρει στη σκηνή και κατέβηκε στον κόσμο για χαιρετούρα και ποτάκια από το bar! Θεούλης! Το live προχωρούσε κανονικά, ακούσαμε σχεδόν όλο το ντεμπούτο When I Have Fears, μέσα σε πανζουρλισμό και αποθέωση σε κάθε κομμάτι. Δεν έχαναν την ευκαιρία να μας ευχαριστούν για την παρουσία μας, να μας λένε πόσο τους αρέσει η πόλη και φαινόταν ξεκάθαρα ότι τα εννοούσαν όλα. Όπως είπα και παραπάνω, ο James ήταν, παράλληλα, πολύ συναισθηματικός. Αγκάλιαζε τη μπάντα, είπε πως είναι όλοι οι καλύτεροι φίλοι του και πως χωρίς αυτούς δε θα έκανε τίποτα, ούτε θα βρισκόταν σε τόσο ωραία μέρη όπως η Αθηνά. Άψογος! Δεν έλειπε απολύτως τίποτα για να πει κανείς ότι είδε ένα φοβερό live, ειδικά μετά την απίστευτη εκτέλεση του More Is Less (δείτε το παρακάτω).
Ποιος να περιμένει τέτοιο τέλος όμως;! Ξεκινάει το Feeling Fades, όλο το venue είναι στο πόδι και ξαφνικά κιθαρίστας και τραγουδιστής κατεβαίνουν στο κοινό και… “La, la, la-la, la, la-la ”, με πράγματα που δεν περιγράφονται εύκολα. Η v_era με βγάζει από τον κόπο, τα τραβάει σε ένα video και… ορίστε, δείτε τα!

Ούτε encore σκέφτηκε να ζητήσει κανείς, ούτε τίποτα. Άλλωστε, σαν παρουσίαση του ντεμπούτου ήταν το live, δε χρειαζόταν απολύτως τίποτα άλλο! 50-55 λεπτά κόλασης και “γειά σας”! Απλώς φοβεροί! Ελπίζω να τους ξαναδούμε σύντομα!

Set list
For Everything
Don’t Cling to Life
Love, Love, Love
Slow Dance I
Slow Dance II
On Twisted Ground
Green & Blue
More Is Less
Feeling Fades.

Photos / Videos:v_era