Λίγες μέρες πριν το Prog Over Athens (Παρασκευή, 8/12/2017, Piraeus Academy) όπου οι Need μαζί με τους Poem και τους Tardive Dyskinesia θα τινάξουν την Αθήνα στον αέρα, μιλήσαμε με τον ντράμερ της μπάντας Στέλιο Πασχάλη. Διαβάστε παρακάτω όσα, πολύ ενδιαφέροντα κατά την άποψή μας, μας είπε:

- Καλησπέρα Στέλιο! Χαιρόμαστε πολύ που μας δίνεται η ευκαιρία να σας θέσουμε μερικές ερωτήσεις.

- Καλησπέρα! Κι εμείς που το κάνετε!

- Γυρίσατε πρόσφατα από 2 μεγάλες περιοδείες στο εξωτερικό, η μια εκ των οποίων στις ΗΠΑ; Καταρχάς, υπάρχει κάτι που σας φάνηκε εξαιρετικά διαφορετικό και παράξενο στην Αμερική συγκριτικά με την Ευρώπη;

- Το μόνο που σίγουρα μας φάνηκε διαφορετικό ήταν οι διαδρομές. Οι αποστάσεις από τη μία πόλη στην άλλη ήταν τεράστιες. Κατά τα άλλα όλα ήταν νορμάλ.

- Συνέχεια στην προηγούμενη ερώτηση με μια προσθήκη: από την εμπειρία σας στο εξωτερικό, πόσο καλύτερα και πιο οργανωμένα είναι τα πράγματα (δισκογραφία, συναυλίες, merch, band managing, συνεντεύξεις κ.α.) στη μουσική βιομηχανία σε σχέση με την Ελλάδα και τι είναι αυτό που θεωρείτε ότι είναι το βασικότερο που λείπει εδώ (αν λείπει κάτι);

- Τα πράγματα που μπορώ σίγουρα να συγκρίνω με τη χώρα μας είναι η υποδομή στα venues τα οποία παίζαμε ειδικά στην Ευρώπη. Δε νομίζω οτι έχουμε κάτι άλλο που μας λείπει ως χώρα στη μουσική βιομηχανία. Αυτό που μας λείπει είναι το κοινό. Αν το κοινό βοηθούσε τις ανερχόμενες μπάντες τότε όλα θα ήταν καλύτερα για όλους.

- Προφανώς είναι μια ερώτηση που σας έχουν κάνει αρκετές φορές (ίσως όχι έτσι διατυπωμένη) αλλά: H φάση με το χώρο της μουσικής ΑΠΟ ΜΕΣΑ είναι όπως τoν φανταζόσασταν μικρότεροι, και όταν ήσασταν ΕΞΩ από αυτόν; Καλύτερος, χειρότερος ή απλά διαφορετικός;

- Σίγουρα θα πω ότι είναι διαφορετικός. Δυστυχώς όταν μεγαλώνεις όλα τα βλέπεις διαφορετικά. Έχεις διαφορετικά κριτήρια και φυσικά διαφορετικές απαιτήσεις από τον εαυτό σου και τη μουσική που ακούς και φτιάχνεις. Επίσης ας μην ξεχνάμε ότι η μουσική στην εποχή μας έχει αλλάξει. Νομίζω όμως πως, όπως σε όλα τα πράγματα, είναι από ποια οπτική γωνία τα κοιτάς. Όταν ήμασταν μικροί θέλαμε να φτιάχνουμε τη μουσική μας και να την ακούει ο κόσμος. Ευτυχώς ακόμα πορευόμαστε με αυτό στο μυαλό μας. Δε νιώθουμε πιο μέσα απ'ότι ήμασταν όταν ξεκινήσαμε σαν μπάντα.

-Βάλε μας λίγο στο κλίμα της μπάντας κατά τις περιοδείες; Γίνονται όλα γρήγορα και αγχωτικά ή υπάρχει χρόνος για ξεκούραση, site seeing και επαφή με την πόλη που είστε;

- Αν ο tour manager κάνει καλά τη δουλειά του τότε δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Κανένα άγχος. Θα έχει υπολογίσει τις αποστάσεις ώστε να μην έχεις πρόβλημα αν θα φτάσεις και πότε. Έχεις ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την ημέρα σου. Αν έχεις κενές ώρες τις ρυθμίζεις όπως θες (sight seeing, ξεκούραση κτλ). Μερικές φορές πρέπει να κάνεις γρήγορα αν δεν υπάρχει πολύς χρόνος για soundcheck, αλλα οκ αυτά είναι μέρος της δουλειάς μας. Στην Αμερική που πηγαίναμε μόνοι μας υπήρχε ένα σχετικό άγχος μόνο γιατί δεν ξέραμε καθόλου που πηγαίναμε και τι μπορεί να αντιμετωπίσουμε στο δρόμο. Όμως όλα πήγαν καλά.

- Κάτι που συνέβη στις περιοδείες (αστείο, επικίνδυνο, “κουλό” κλπ) που σας έμεινε ιδιαίτερα και...επιτρέπεται να δημοσιοποιηθεί;

- Η αλήθεια είναι ότι όσο λιγότερο επικίνδυνος είσαι στις περιοδείες τόσο καλύτερα για όλους. Είσαι εκεί για να κάνεις τη δουλειά σου. Αν ξεπεράσεις κάποια όρια ο μόνος που θα ζημιωθεί είσαι εσύ. Ένα ωραία περίεργο που έγινε στην Ευρώπη ήταν ότι ήμασταν στο Μάαστριχτ και στο ρεπό μας πήγαμε οι τρεις από εμάς να πιούμε μπύρες σε ένα μπαρ και καταλήξαμε να παίζουμε σε ένα Jam night που γινόταν εκεί! Πολύ φιλόξενος κόσμος. Ωραία κατάσταση.

- Ναι μεν το Internet πλέον έχει μικρύνει τρομερά τις αποστάσεις (και στη μουσική και σε όλα). Όμως, ακούσατε κάποιο συγκρότημα (είτε στο ραδιόφωνο, είτε στα live σας ή στα…ηχεία fastfoodάδικου) στις ΗΠΑ που δε γνωρίζατε την ύπαρξη του και πάθατε πλακάρα (ή έστω είναι άξιο αναφοράς);

- Μια αξιόλογη μπάντα που άκουσα στην Αμερική ήταν η μπάντα που έπαιζε πριν από εμάς σε όλη την περιοδεία. Ascendia λέγονται. Αξίζουν την προσοχή κατά τη γνώμη μου. Πολύ καλή φάση ήταν όταν παίζαμε στο Chicago όπου στο δεύτερο stage του μαγαζιού έπαιζε ο Shaun Martin (πληκτράς των Snarky Puppy) με το προσωπικό του σχήμα “7 Summers”. Το σαγόνι μου έμεινε εκεί για δυο μέρες και μετά ξαναγύρισε!

- Σε ποια πόλη (ή χώρα) είχατε εντυπωσιακά περισσότερο κόσμο απ’όσο περιμένατε; (και αν υπάρχει κάποια εξήγηση για αυτό).

- Δεν ξέραμε τι να περιμένουμε από θέμα απήχησης, ξέρεις το Hegaiamas έχει πολύ καλές πωλήσεις, αλλά αυτό δε συνεπάγεται και την προσέλευση του κόσμου στα lives. Αυτό που βλέπαμε εμείς ήταν η ανταπόκριση του κόσμου μετά το live η οποία ήταν φανταστική. Αν θα έπρεπε να διαλέξω ένα μέρος μάλλον θα έλεγα τη Φρανκφούρτη, χωρίς κάποια εξήγηση , απλά αυτή είναι η προσωπική μου άποψη.

- Zει αξιοπρεπώς ένας μουσικός, από τα έσοδα του συγκροτήματος του, στην Ελλάδα, ή πρέπει απαραιτήτως να το βλέπει σα hobby;

- Η άποψη μου είναι ότι όταν κάτι το κάνεις για τα λεφτά πότε δε γίνεται καλά. Πρέπει να το βλέπεις σαν ανάγκη, ψυχική ανάγκη εννοώ. Να θες να φτιάξεις μουσική για εσένα πρώτα, όχι για τα λεφτά. Αν η ψυχή σου είναι οκ με αυτό, τότε ζεις αξιοπρεπώς. Η ερώτηση λοιπόν είναι τι σημαίνει για κάθε μουσικό "ζω αξιοπρεπώς". Αν με ρωτάς για τις υλικές ανάγκες πρέπει να κάνεις πολλά βήματα και να περάσουν πολλά χρόνια προσπαθώντας, μέχρι κάτι να καταφέρει το συγκρότημα σου ώστε να σου δώσει έσοδα για να ζήσεις. Και πρέπει να αναλογιστείς για πόσο θα σου δίνει. Αν κάνεις μία επιτυχία δεν θα παίρνεις λεφτά για όλη σου τη ζωή. Πρέπει να συνεχίσεις να προσπαθείς, να το έχεις ανάγκη.

- Έχετε μπει στις διαδικασίες για την κυκλοφορία νέου δίσκου; Έχουμε κάτι ανακοινώσιμο, όπως για παράδειγμα ποιός θα είναι ο γενικότερος προσανατολισμός του και αν θα έχει κάποιο concept;

- Ναι έχουμε ξεκινήσει. Όχι όμως δεν υπάρχει τίποτα που να μπορούμε να πούμε ακόμα. Είναι αρκετά νωρίς.

- Προφανώς και όλοι κάνουμε λάθη. Σε αυτή την πορεία των χρόνων ύπαρξης του συγκροτήματος μετανιώσατε για κάτι; Υπήρξε κάτι που ενώ αρχικά φαινόταν εξαιρετική επιλογή, κατέληξε σε κάτι όχι τόσο θετικό ή και αντίστροφα;

- Νομίζω ότι στις δημιουργικές διαδικασίες, γενικότερα, συμβαίνει αυτό. Είναι σα να μαθαίνεις κάτι από την αρχή. Αν δεν κάνεις λάθη δε θα μάθεις. Όταν παίρνεις μια απόφαση δεν ξέρεις αν είναι λάθος όμως. Όλα φαίνονται σαν εξαιρετική επιλογή μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου. Μετά συνεχίζεις με αυτό που έχεις και πας στο επόμενο βήμα. Σίγουρα δεν μετανιώνουμε για κάτι γιατί οι επιλογές μας, μας έφεραν εδώ που είμαστε όσο καλό ή κακό είναι αυτό. Αν αλλάζαμε έτσι κι αλλιώς κάτι, θα αντιμετωπίζαμε σίγουρα άλλα θέματα οπότε νομίζω ότι είναι μία ή άλλη.

- Επειδή στο Sliding Backwards έχουμε ένα κόλλημα με το βινύλιο και τα δισκάδικα γενικότερα: Αγοράζετε ακόμα δίσκους ή το θεωρείτε πλέον (έτσι όπως έγιναν τα πράγματα με τα mp3, spotify, youtube κ.α.) ως κάτι περιττό; Κανένα καλό δισκάδικο που πετύχατε στις περιοδείες και θα θέλατε να προτείνετε στους αναγνώστες μας;

- Δεν είναι καθόλου περιττό. Αν κάποιος θέλει να ακούσει σωστά ένα δίσκο πρέπει να έχει το αυθεντικό. Η ποιότητα σε όλα τα υπόλοιπα μέσα ακρόασης είναι χαμηλότερη. Είναι μεγάλο προσόν βέβαια να μπορείς να βρεις οτιδήποτε θες να ακούσεις με το πάτημα ενός κουμπιού. Δυστυχώς δε βρήκα κάποιο δισκάδικο που να τράβηξε την προσοχή μου.

- Mία δύσκολη ερώτηση (γιατί και εμένα αν μου την έκαναν δε ξέρω σίγουρα τι θα απαντούσα). Αν σας γινόταν πρόταση για το εξωτερικό (εξαιρετική!) αλλά θα ήταν απαραίτητο να μείνετε εκεί για κάποια χρόνια, θα το κάνατε;

- Δεν μπορώ να απαντήσω για όλους σε αυτό. Όσον αφορά εμένα, αφού η πρόταση είναι εξαιρετική, ναι θα το έκανα.

- Μερικά συγκροτήματα (εκτός progressive ήχου, ή τελοσπάντων διαφορετικού μουσικού ύφους από αυτό που παίζετε) που σας αρέσουν πολύ και που ενδεχομένως υποσυνείδητα να σας έχουν επηρεάσει;

- Πολλά! Εκτός prog θα έλεγα οι Metallica, οι Maiden, AC/DC, Beatles, Zeppelin και πολλά άλλα. Από άλλα είδη σίγουρα οι Dave Matthews Band, οι Toto, οι Tower Of Power και πολλοί άλλοι. Θα μπορούσα να γράψω μια ολόκληρη σελίδα σε αυτή την ερώτηση.

- Ποια θα λέγατε πως ήταν (αν υπήρξε) η διαφορά μεταξύ Ovram και Hegaiamas ως προς τον τρόπο σύλληψης και συγγραφής των συνθέσεων;

- Δεν υπήρξε κάποια ουσιαστική διαφορά μεταξύ των δύο άλμπουμ. Η σύλληψη πάντα είναι του Ravaya και συγγραφή όλων. Ο Ravaya ως επί το πλείστον φέρνει τα riffs και μετά αρχίζουμε και τα δουλεύουμε όλοι μαζί. Έτσι λειτουργήσαμε και στα δυο άλμπουμ.

- Ακούσατε φέτος κάποιο δίσκο ή κάποιο τραγούδι που σας άρεσαν πολύ (κυκλοφορίες του 2017); Είναι τόσο καλό ώστε πιθανώς να σας εμπνεύσει για κάτι μελλοντικό δικό σας;

- Προσωπικά μου άρεσε παρά πολύ το καινούργιο άλμπουμ των Anathema. Όλα τα καινούργια ακούσματα, αλλά και τα παλιά, μας εμπνέουν. Όσο ακούς μουσική ανοίγουν οι ορίζοντες σου. Υποσυνείδητα όλα λειτουργούν ώστε να φτιάξεις τη δικιά σου μουσική.

- Υπάρχει κάτι που σας έχει σοκάρει / εντυπωσιάσει / απογοητεύσει / χαροποιήσει τον τελευταίο καιρό στην Ελληνική (μουσική ίσως) κοινωνία; Κάτι πολύ θετικό ή / και κάτι πολύ αρνητικό;

- Θα έλεγα ότι με έχει χαροποιήσει η άνθιση που υπάρχει στην εγχώρια Rock / Metal σκηνή. Οι μπάντες βγάζουν πολύ καλές και προσεγμένες δουλειές, έχουν αρχίσει και κάνουν tour στο εξωτερικό και γενικότερα το βλέπουν νομίζω λίγο πιο σοβαρά.

- Ανυπομονούμε να σας δούμε την Παρασκευή 8/12 στο Prog Over Athens μαζί με Poem και Tardive Dyskinesia . Τι να περιμένουμε; Ποιά είναι η άποψη σας για τις ελληνικές μπάντες του prog ήχου;

- Ότι περιμένετε από ένα live. Καλή μουσική, καλή σκηνική παρουσία, καλή ατμόσφαιρα και καλή διάθεση. Και οι τρεις μπάντες έχουμε πολύ όρεξη και ανυπομονούμε γι’αυτό το live. Είμαι σίγουρος ότι θα περάσει πολύ καλά ο κόσμος που θα έρθει. Θεωρώ οτι η prog σκηνή στη χώρα μας διανύει μια από τις καλύτερες και πιο παραγωγικές περιόδους της. Είμαι σίγουρος ότι αυτό θα φανεί και στο live την Παρασκευή!

- Σε ευχαριστούμε παρά πολύ! Ευχόμαστε να σκίσετε στο live, για ακόμα μια φορά.

- Εμείς ευχαριστούμε!

* Οι Need παίζουν μαζί με τους Poem και τους Tardive Dyskinesia την Παρασκευή 8/12/2017 στο Prog Over Athens στο Piraeus Academy.