Λίγες μέρες πριν την παρουσίαση του τελευταίου του δίσκου, #grief (13/1 στο Αν club), μιλήσαμε με τον Αντώνη Χατζημιχάλη για το studio project του, τους madebygrey, και μας είπε πολλά και διάφορα που μπορείτε να διαβάστε παρακάτω.
(English translation underneath the Greek text)

-Καλησπέρα και καλή χρονιά Αντώνη. Καταρχάς ας ξεκινήσουμε με αυτό: Πιστεύεις ότι το 2017 που μόλις έφυγε ήταν καλή χρονιά για τη μουσική(εγχώρια και παγκόσμια);

Η αλήθεια είναι ότι δεν άκουσα πολύ μουσική το 2017, όποτε δεν μπορώ να έχω μια ολοκληρωμένη άποψη. Οφείλω όμως να πω ότι δεν έπεσε στην αντίληψη μου κάτι (καινούριο) να με ενθουσιάσει. Απο την άλλη είμαι σίγουρος πως αν ψάξω, σίγουρα θα βρω ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες μέσα στο 2017. Πάντα κάτι καλό βγαίνει ανεξάρτητα από εποχή, είδη και ταμπέλες

-Πες μας λίγα πράγματα για το project που λέγεται madebygrey. Στην ουσία (για όσους δεν το γνωρίζουν) είναι το προσωπικό σου studio project (που στα live πλαισιώνεται από μουσικούς, φίλους σου);

-Ναι! Ακριβώς. Το μαγικό της υπόθεσης είναι οτι κάποιοι μουσικοί ήρθαν αποκλειστικά για να βοηθήσουν το project και δέσαμε στη συνέχεια.. κάποιοι συνεχίζουν ακόμα, κάποια είναι νέα μέλη, αλλά αυτή τη στιγμή που ρωτάς, αισθάνομαι οτι έχω την καλύτερη ομάδα στο πλευρό μου και από πλευράς απόδοσης όσον αφορά αυτό που θέλω να παρουσιάσω προς τα έξω αλλά κυρίως από πλευράς χημείας και επικοινωνίας. Love you guys and gals!

-Πες μας μερικά λόγια για το #grief. Υπήρξε κάτι που σε βοήθησε να εμπνευστείς τις συνθέσεις; Γεγονότα που σε “έσπρωξαν” προς αυτές; Γιατί #grief (θλίψη, πόνος);

-Πένθος θα έλεγα. Μου φαίνεται πιο συγγενικό στην έννοια που έχει το #grief ως τίτλος! Αρχικά ήταν να ονομάζεται lack of sleep ακριβώς γιατί εκείνη τη περίοδο αντιμετώπιζα πρόβλημα με τον ύπνο (κοιμόμουν χωρίς λόγο 3 με 4 ώρες σπαστά μέσα στη μέρα). Αργότερα αποφάσισα να αλλάξω τίτλο, γιατί άρχισε να σχηματίζεται στο μυαλό μου ότι αυτό που ετοίμαζα είναι ένα concept album.. όποτε ναι..θα έλεγα η αϋπνία κ η ψυχολογία μου εκείνη την περίοδο είναι το #grief.

-Αν και η κυκλοφορία του #grief έγινε σχετικά πρόσφατα, υπάρχουν σχέδια για κάποιο καινούριο άλμπουμ; Aν ναι, σε τι μουσικά πλαίσια θα κινείται;

Είναι νωρίς ακόμα, όμως ναι ήδη έχω ξεκινήσει pre production για κάτι νέο!

-Σε συνέχεια του ανωτέρω ερωτήματος, τελευταία συνηθίζεται να εντάσσεται παραδοσιακή ελληνική μουσική στον εναλλακτικό/heavy/post ήχο; Σου ακούγεται ενδιαφέρον;

-ΚΑΘΟΛΟΥ!!!

-Συνήθως οι καλλιτέχνες στην ερώτηση “ποιο τραγούδι σου αγαπάς περισσότερο” απαντούν: όλα είναι παιδιά μου. Επειδή δεν τους πιστεύω και επειδή πάνω απ’όλα είμαστε όλοι ακροατές, εσένα ποιο ή ποια είναι τα αγαπημένα σου, να ακούς ή να παίζεις;

-Εντάξει, για να μη με βάλεις στη λίστα μ αυτούς που δεν πιστεύεις, θα κάνω το άλλο που κάνουν όλοι οι καλλιτέχνες ! Θα σου πω ποιο δεν μου αρέσει να παίζω στα live και αυτό είναι το s.i.a

-Ζούμε στην ψηφιακή εποχή, του internet και του mp3 (οκ, πάλιωσε και αυτό). Είναι μια κουβέντα μόνη της βέβαια, αλλά εσύ πως το αντιμετωπίζεις όλο αυτό σε σχέση με το πώς ακούμε πλέον μουσική, πόσο την προσέχουμε, πως ενημερωνόμαστε και φυσικά πες μας πως το βλέπεις και από την πλευρά του μουσικού; (που θέλει να γίνει γνωστό το έργο του, αλλά και να ζήσει από αυτό).

-Θα ήθελα πολύ να γράψω κάτι ευοίωνο πχ για τις ευκαιρίες που δίνει το διαδίκτυο ή για το πόσο έχει ευνοήσει ακόμη κ εμένα προσωπικά, αλλά δεν θα το κάνω , όχι γιατί δεν ισχύουν τα από πάνω , αλλά γιατί μέσα στα πλαίσια του να είμαι ρεαλιστής κατανοώ ότι η αλλαγή της εποχής και η αλλαγή των μέσων ακρόασης και ενημέρωσης για μουσική έχουν αλλάξει το κοινό και την αντίληψη του για την τέχνη, σε μεγαλύτερο ίσως βαθμό από ότι την τέχνη αυτούσια. Κακα τα ψέματα το πραγματικά ευοίωνο στην ιστορία είναι η τάση προς το βινύλιο.. τουλάχιστον θα ασχοληθούν κάποιοι με το να ακούσουν προσεκτικά και ολόκληρο το άλμπουμ που αγόρασαν! Όσο για το να ζήσω από αυτό δεν έχω αξιώσεις, δεν έχω καν στίχο στη μουσική μου!

-Πως σου φαίνεται αυτό που γίνεται στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια με τα δεκάδες συγκροτήματα που ξεπηδούν και που μάλιστα δείχνουν να έχουν και αποδοχή και εκτός συνόρων; Πιστεύεις ότι είναι κάτι στιβαρό, ή είναι μία μόδα που απλά κάποια στιγμή θα ξεθωριάσει;

-Το υλικό που φεύγει είναι άρτιο και καλοδουλεμένο και καλώς φεύγει εκτός συνόρων. Όλα τα υπόλοιπα είναι εικασίες. Ας κρατήσει όσο κρατήσει!

-Αν κοιτάξεις πίσω στη μουσική σου καριέρα έως τώρα, υπάρχει ένα γεγονός, μια σκέψη, μια γνωριμία μια εμπειρία που θα σου μείνει χαραγμένη για πάντα;

-Ξέρω ότι δε θα με πιστέψεις αλλά όσο σκέφτομαι την ερώτηση τόσο περισσότερο θέλω να σου γράψω, όλες! Από το στούντιο, στις πρόβες, τα λάιβ,το βινύλιο. Ενα ταξίδι με πολλές στάσεις, χωρίς προορισμό, που είσαι ταλαιπωρημένος πολύ και πιασμένος και το μόνο που θες είναι να κατέβεις κάπου, αλλά μετά κοιτάς τη θέα από το παράθυρο και αφήνεσαι σ'αυτή τη στιγμή μέχρι να ξαναθυμηθεις την ταλαιπωρία σου….αυτό..ετσι ακριβώς το βιώνω.

-Επειδή η μουσική σου είναι πολύ κινηματογραφική/ατμοσφαιρική (παράλληλα με το δυναμισμό της φυσικά), έχεις ποτέ ονειρευτεί κάποιο τοπίο/μέρος που θα ήταν το τέλειο για να την αποδόσεις ζωντανά;

-Πολλά!! Σκοπεύω στο άμεσο μέλλον να κάνω κάτι τέτοιο, οπότε no spoilers!

-Σε λίγες μέρες θα έχουμε τη δυνατότητα να ακούσουμε το #grief ζωντανά. Δε θα ρωτήσω τι να περιμένουμε (είναι προφανές), όμως πάντα έχω την απορία αν σε τέτοιες περιπτώσεις όπως η παρουσίαση δίσκων, που τα πράγματα είναι λίγο συγκεκριμένα, αισθάνεστε οι μουσικοί κάπως περιορισμένοι. Θα υπάρχουν αλλαγές στα κομμάτια, θα υπάρξουν άλλου τύπου “εκπλήξεις”;

-Όταν παίζεις ένα έργο, παίζεις αυτό. Σίγουρα υπάρχει η αίσθηση του ζωντανού ήχου και κάποια διαφορετικά intros πχ αλλά το project αυτό δεν υπήρξε ποτέ βασισμένο σε αυτοσχεδιασμό. Είναι μουσική με αρχή μέση και τέλος, και αποσαφηνισμενες μελωδικές γραμμές.

-Υπάρχουν άλμπουμς ή συγκροτήματα (ελληνικά ή μη) που να ξεχώρισες τελευταία;

-Δεν έχω ακούσει μουσική φέτος (ή μάλλον πέρσι) όσο θα ήθελα.

-Θαυμάζεις ιδιαιτέρως κάποιον καλλιτέχνη, τόσο που θα ήθελες στο μέλλον να συνεργαστείς;

-Πολλούς!

-Και μιας και η μουσική σου θα μπορούσε να είναι και soundtrack ταινιών υπάρχει σκηνοθέτης που θαυμάζεις και ενδεχομένως να σου ταίριαζε στο ύφος για να γράψεις το soundtrack κάποιας ταινίας του;

-Θα ήθελα πολύ να έγραφα μόνο ost. Μ'άρεσει πολύ η ματιά και η αισθητική κάποιων σκηνοθετών όπως ο David Lynch ή ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος. Σίγουρα βέβαια κύριο λόγο έμπνευσης για εμένα έχει το σενάριο και τα πλάνα που θα δω. Η πιο ειλικρινής απάντηση είναι ότι θα ήθελα να συνεργαστώ με ένα σενάριο που θα με ιντριγκάρει και με πλάνα που θα πασχίζουν για μουσική επένδυση, παρά με κάποιο σκηνοθέτη...

-Ανυπομονούμε για το live και για τα επόμενα μουσικά βήματά σου. Ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σου, Αντώνη, και ελπίζουμε να τα ξαναπούμε σύντομα!

-Εγώ ευχαριστώ πολύ παιδιά!

Τον madebygrey θα τον δούμε στις 13/1 στο An club στην παρουσίαση του νέου του δίσκου #grief. Τη συναυλία ανοίγουν οι Their methlab!

Interview with madebygrey in English


-Good evening Antonis, we wish you a happy 2018. So, let us start with that: Do you believe that 2017 was a good year for music (both local and global music)?

-The truth is that I didn’t listen to a lot of music in 2017, so I don’t have a complete view on the subject. I have to say, though, that nothing new, really exiting, came to my notice. On the other hand, I’m pretty sure, that if I dig more, I will surely find interesting 2017 releases. There is always good stuff being written, no matter the era or genre.

-Talk to us a bit about the project: madebygrey. For those that don’t know much about it, it is your personal studio project (and when playing live you invite friend musicians to play with you), is this the case?

-Yes! Exactly. The magic in our situation is that some musicians came only to give me a hand with the project, and we bonded really well. Some of them are still with me, some are new members. But since you’re asking I feel that I have with me at this point the best possible team, in terms of performing and communicating, all that “chemistry” between us! Love you guys and gals!


-What about your latest album, #grief? Can you think of something that really influenced you, “pushed” you, to get the inspiration for the songs? Why “grief”? Is there a special meaning in it?

-Grief. Well, my first thought was to name it “lack of sleep”, because at that time I was facing exactly that, I had difficulties in sleeping (I was only sleeping for 3-4 hours and not continuously, for no apparent reason). Later on, I decided to change the title, because I came up with the idea of making a concept album. So, yes, I would say that my insomnia and my psychology of that period was #grief.

-Even though #grief has just recently been released, are there any plans for a new record? If that is the case, is it going to be different and in what (musical) sense?

-Well it’s quite early yet, but yes, I have started the pre-production of something new.

-Lately it is very common for bands to use a lot of greek traditional music and organs into their alternative/post/metal sound. Do you find this interesting and appealing?

-NOT AT ALL!

-Artists when asked about which of their songs are their favourite ones they usually answer something like “I see them all like my babies, I cannot choose”. Well, i don’t believe them, and because we are all listeners first of all, I ask if you have any favourites, playing or listening to?

-Ok, I will try to avoid being put in the same category with those you don’t beleive, I will do an other thing that all artists do. I will tell you which is the song that I don’t like playing live and this is s.i.a.

-We live in the digital era, with internet and mp3 etc. This could be a long conversation, but what are your feelings about all this? About how we listen to music this days, how much attention do we pay to it, how we discover new music? I would like to hear your view, not only as a listener but also as a musician who wants his music to reach many ears, but also would probably like to make some money to live from it.

-I would really like to tell you something optimistic, for example the opportunities that are offered by the internet or how much it has helped me as a person, but I will not do that. And this is not because all of the above are not true, but because I am a realist. I understand that the changes in the era we live, the change in the ways of listening to music and how we get informed about it, have also changed the audience and its perspective on art, in a greater degree than the art itself has changed. To tell you the truth the only really optimistic thing I can think of, is this tendency to return to vinyl (records). At least, by buying an album some people might really pay attention to the music the gave money for. Now as far as trying to make a living through it, I don’t have expectations like that. I don’t even have lyrics in my music…

-What’s your perspective on what is happening this past 5-10 years in Greece, with all those new bands that seem to be getting successful not only in Greece but abroad to? Do you think that it is something solid or it is a hype that will wear off?

-Well, what goes abroad is usually a perfect musical project. Really good and hard work. Everything else will only be speculations. Let it last as long as it lasts!

-If you look back in you career up to now, can you think of a meeting, an event, a person, a thought or something else that will be memorable for as long as you live?

-I know that you might not believe me, but the more I think of the question the more I want to answer: All of them! Starting with the studio, the rehearsals, the gigs, the vinyl record. It’s a journey with several stops, no specific destination. You feel exhausted and stiff and the only thing you can think of is to get off somewhere, but then you look at the view from the window, you “let yourself” in that moment until you re-remember your tiredness. That is exactly how I experience it.

-Your music, in spite of its dynamic nature, is very atmospheric and cinematic. Have ever thought of a place/venue that it would fit perfectly for you to perform it?

-Yes! Many! I have plans of doing something like that in the near future so… no spoilers!

-In a few days we will have the opportunity to listen to #grief, played live. Ok, it is obvious of what to expect but we always wonder: In this case (of record presentations) don’t you, musicians feel a bit bound and restricted. Are there going to be any changes on the songs, or other surprises of any kind?

-When you perform a certain composition, you just play that. Of course, there is this sense of playing “live” and some modified intros for example, but the project was not based on improvisation. It is music with a start, a middle part and an end, and very clear melodic lines.

-Did you especially like any bands or albums -greek or not- the past (recent) years?

-I haven’t listened to music as much I would like this year (2017) so I cannot tell you something.

-Is there an artist that you especially admire and you think it would be great if you ever collaborated?

-Yes, many!

-Seems like your music could easily be an OST of a movie. So is there a film maker, director that you admire and that you feel that your music could be perfect for his/her film making style?

-I would really like to be able to write music only for soundtracks. I very much like the aesthetics and David Lynch’s or Theodore Angelopoulos’ perception on things. Of course, for me the basic inspiration will be the script and the cinematic shots. The sincerest answer would be that I would mostly like to collaborate mainly with a script that intrigues me, and pictures that strive for music covering, than to choose a specific director.

-We really look forward to the gig on the 13th of January and also to your next musical steps. Thank you for your time and we hope to talk to you soon.

- Me too, thank you very much!

Υou can catch madebygrey on the 1/13 at An club on the live presentation of the album #grief. Opening band: Their methlab!