Οι Church of the Sea (Irene - Vocals, Vangelis - Guitars, Alex - Synths & samples) δημιουργήθηκαν το 2017. Παραμορφώσεις, ατμόσφαιρες και αιθέρια φωνητικά δημιουργούν ένα ξεχωριστό ηχητικό αποτέλεσμα και ένα αρκετά προσωπικό ύφος. Με την ευκαιρία του επερχόμενου live, μαζί με τους Holly Monitor και Moon Moth στο ιδιαίτερο περιβάλλον του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, το Σάββατο 27 Μαΐου, είχαμε μια σύντομη συνομιλία μαζί τους και λάβαμε ενδιαφέρουσες απαντήσεις.

-Ας ξεκινούμε με τα βασικά: Πως γνωριστήκατε και πως αποφασίσατε να δημιουργήσατε τους Church of the Sea;
Γνωριζόμαστε και συνεργαζόμαστε μουσικά εδώ και πάνω από μία δεκαετία. Ουσιαστικά οι Church of the Sea αποτελούν την απόφαση μας να βάλουμε στην άκρη τις pop καταβολές μας και να ενδώσουμε σε έναν πιο σκοτεινό, doom ήχο.
-Πείτε μας μερικές πληροφορίες για το περσινό, πολύ όμορφο, Odalisque, που συμπλήρωσε ήδη ένα χρόνο κυκλοφορίας. Στηριχτήκατε κάπου συγκεκριμένα για την έμπνευση στο στιχουργικό ή συνθετικό κομμάτι;
Συνθετικά αποτελεί την φυσική συνεχεία του ΕΡ μας ‘Anywhere but desert’, με την αυτοπεποίθηση ενός κατασταλαγμένου ήχου, έχοντας βρει πλέον τις φόρμες που μας ταιριάζουν. Στιχουργικά, βρίσκουμε έμπνευση σε διαφόρους συμβολισμούς, οι οποίοι θεωρούμε ότι ταιριάζουν στη συνολική ατμόσφαιρα του δίσκου.
- Υπάρχουν επιρροές μη προφανείς (όπου προφανείς π.χ Dead Can Dance, Cocteau Twins, Faith & the Muse, Esben and the Witch, μερικές από αυτές που «ακούμε» εμείς) στον ήχο σας;
Και όμως είναι η πρώτη φορά που μπαίνουμε στην ίδια φράση με τους (φοβερούς κατά τα άλλα) Faith & the Muse. Άρα λέμε να συνεχίσουμε αυτό το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι και να κρατήσουμε τα χαρτιά μας κλειστά.
-Συνήθως οι δημιουργοί λένε πως «όλα τα τραγούδια είναι παιδιά μας και τα αγαπάμε το ίδιο» ή κάτι αντίστοιχο. Πραγματικά όμως υπάρχει κάποιο ή κάποια τραγούδια σας που ανυπομονείτε λίγο παραπάνω να παίξετε στις πρόβες στο στούντιο ή σε ένα επερχόμενο live;
Όλα μας τα κομμάτια έχουν κάποια ιστορία πίσω τους. Το καθένα έχει γραφτεί σε συγκεκριμένη περίοδο και συνθήκη, και μας αγγίζει με μοναδικό τρόπο. Αυτή την περίοδο, ωστόσο, βρισκόμαστε στην δημιουργία νέου υλικού για τον δεύτερο δίσκο, το οποίο ανυπομονούμε να παίξουμε, όταν θα έρθει η ώρα και όλα θα έχουν ολοκληρωθεί.
-Τι άλλο κάνουν οι Church of the Sea εκτός από μουσική αυτή την περίοδο;
Διαβάζουμε βιβλία, βλέπουμε ταινίες, ακούμε μουσική, πηγαίνουμε σε εκθέσεις και περιμένουμε με περισσή ανυπομονησία τα live του καλοκαιριού και τα διάφορα φεστιβάλ, που συνεχώς ανακοινώνονται και είναι πραγματικά πολλά.
-Ποια ήταν η σημαντικότερη συναυλία των τελευταίων χρόνων που παραβρεθήκατε ως θεατές και ποια αυτή που ελπίζετε σύντομα να βρεθείτε;
Δεν ξέρουμε ποια είναι η σημαντικότερη συναυλία των τελευταίων χρονών, σίγουρα όμως από τα πρώτα πράγματα που μας έρχονται στο μυαλό όταν σκεφτόμαστε συναυλιακή ανατριχίλα, είναι το live των Sigur Ros στην πλατεία νερού τo 2016 με αστραπές να σκίζουν τον ουρανό συνθέτοντας το καλύτερο σκηνικό για τη μουσική τους. Από την άλλη, ανυπομονούμε να δούμε τους IDLES και να βιώσουμε από κοντά την punk ωμότητα τους – ελπίζουμε να μην απογοητευτούμε.
-Διαβάζετε κριτικές των δίσκων και των συναυλιών σας; Πως αντιμετωπίζετε πιθανές αρνητικές (τεκμηριωμένες πάντα) απόψεις;
Οι κριτικές, είτε αρνητικές είτε θετικές, είναι πάντοτε καλοδεχούμενες. Εννοείται πως ως μπάντα μας χαροποιούν τα θετικά σχόλια αλλά όταν πρόκειται για αρνητικές τεκμηριωμένες απόψεις τις λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη. Κάθε τεκμηριωμένο σχόλιο μας βάζει σε σκέψεις και μας βοηθάει να εξελιχθούμε και να πάμε ένα βήμα παρακάτω σε αυτό που θέλουμε να δημιουργήσουμε και να παρουσιάσουμε.

-To Sliding παρακολουθεί την πορεία σας από την αρχή. Σε ένα SpeeditUp21 το 2019 -όπου δεν είχατε καν κάνει την πρώτη live εμφάνισή σας- δεν είχατε προφανώς κάτι να μας πείτε για κάποιο παράξενο γεγονός σε live, κάποια ατάκα, κάτι ιδιαίτερο που έχετε να θυμάστε. Σήμερα, 4 χρόνια μετά, έχει υπάρξει κάτι άξιο αναφοράς;
Την πλέον παράξενη ατάκα δεν την ακούσαμε σε κάποιο live, αλλά την διαβάσαμε σε μήνυμα στα social media, λίγες εβδομάδες μετά την κυκλοφορία του Odalisque, όπου ένας ενθουσιώδης ακροατής από το Quebec μας ζήτησε όταν κάνουμε το north America leg της περιοδείας να μην παραλείψουμε τον Καναδά από το tour. Πραγματικά μας παραξένεψε για την εντύπωση που του αφήσαμε, και για τις δυνατότητες μιας πρωτοεμφανιζόμενης μπάντας από την Ελλάδα. Επίσης, θα ήταν ψέματα να σου λέγαμε ότι δεν μας συγκίνησε...
-Πριν λίγο καιρό ανοίξατε τη συναυλία των Messa. Παλαιότερα είχε γίνει το ίδιο με τους The Murder Capital. Τι αναμνήσεις έχετε, τι αποκομίσατε από αυτά τα δύο σημαντικά γεγονότα;
Το live των Murder Capital το θυμόμαστε ως ένα από τα πιο έντονα που έχουμε βιώσει. Αυτό των Messa έχει άλλου είδους φόρτιση, καθώς ήταν μια μπάντα πολύ κοντά στον ήχο μας, που την παρακολουθούμε εδώ και πολλά χρόνια, και ήταν ένας διακαής πόθος για εμάς. Ήταν μια πολύ δυνατή μουσικά βραδιά, που κύλησε ακόμα πιο ωραία πίνοντας ποτά με τους Messa και συζητώντας στο πεζοδρόμιο σχεδόν μέχρι το πρωί.
- Μετά από ένα live αποκλείεστε λόγω πολύ έκτακτων καιρικών φαινομένων, για πολλές ώρες σε ένα πανδοχείο σε βουνό. Ποιόν καλλιτέχνη θα θέλατε να σας φέρει η μοίρα να συναντήσετε σε τέτοιες ιδιαίτερες συνθήκες (με το απέραντο λευκό μιας χιονοθύελλας να σας συνοδεύει), να περάσετε μερικές ώρες συζήτησης μαζί του και γιατί;
Στο μικρό και γραφικό πανδοχείο στο βουνό που λες, θα θέλαμε να έμενε και η Emma Ruth Rundle, η οποία κατέχει ιδιαίτερη θέση στη καρδιά μας. Την αγαπάμε για το βαρύ και ηλεκτρισμένο On Dark Horses, το σκοτεινό και ακραίο May Our Chambers Be Full, που έγραψε με τους Thou, καθώς και τις τελευταίες της δουλειές που είναι πιο ακουστικές. Νομίζω κάτι ενδιαφέρον θα βρούμε να κάνουμε με το πιάνο του πανδοχείου, τα samples και τις κιθάρες.
-Πέρασαν οι εκλογές. Ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων, εντοπίζετε ελπίδα εκεί, ή θεωρείτε ότι είναι πιο ατομικό και προσωπικό θέμα (επιλογών, στάσης ζωής κλπ) η ελπίδα;
Όταν βλέπουμε την απόχη να αγγίζει το 40%, πραγματικά κι εγώ το ίδιο αναρωτιέμαι.
-Η μουσική σας βοηθά να διατηρείτε την ελπίδα σας για καλύτερο κόσμο, ζωντανή;
Άγνωστο αν η μουσική βοηθάει στη διατήρηση της ελπίδας για έναν καλύτερο κόσμο. Το μόνο σίγουρο είναι πως οποιαδήποτε μορφή τέχνης, αρκετά συχνά, έχει την ικανότητα να ταξιδεύει το πρόσωπο που την καταναλώνει, να το προβληματίζει και να το βάζει σε σκέψεις για το πως θα ήταν σημαντικό να δράσει για να βελτιώσει σημαντικούς τομείς της ζωής του.


-Τέλος, ποιοι είναι οι άμεσοι και ποιοι οι κάπως πιο μακροπρόθεσμοι στόχοι σας;
Ο πιο άμεσος στόχος μας είναι να περάσουμε όμορφα μαζί με Moon Moth και Holy Monitor στο υπέροχο χώρο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, το Σάββατο 27 Μαΐου. Έχουμε και άλλα live στα σκαριά για μετά το καλοκαίρι, άλλα ο βασικός στόχος είναι να ολοκληρώσουμε το υλικό για τον δεύτερο δίσκο και να μπούμε στο στούντιο να το ηχογραφήσουμε.

Facebook // Instagram // Spotify // YouTube

Photos: Peg Leg Green