Λίγες ημέρες πριν την εμφάνιση των Arcadian Child στην Αθήνα (Τemple, 1/12/2018), είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον frontman της μπάντας, Παναγιώτη Γεωργίου. Διαβάστε παρακάτω τα όσα ενδιαφέροντα μας είπε για τις επιρροές τους, την προέλευση του ονόματός τους και τα όσα συμβαίνουν στη μουσική στη Μεγαλόνησο, μεταξύ άλλων, και κάντε μία προθέρμανση για το επερχόμενο live τους.

- Καλησπέρα και ευχαριστούμε για το χρόνο σας
- Καλησπέρα παιδιά και ευχαριστούμε για τη φιλοξενία.

- Πείτε μας μερικά εισαγωγικά για εσάς, για κάποιον που δε σας ξέρει. Εμείς έχουμε απάντηση σε αυτό, αλλά πείτε μας, γιατί πρέπει κάποιος να σας ακούσει;

- Είμαστε οι Arcadian Child, μένουμε Λεμεσό και παίζουμε non-generic psych rock. Κάποιος πρέπει να μας ακούσει γιατί θέλει να βλέπει κομμάτια του εαυτού του στη μουσική που επιλέγει να ακούσει.

- Το όνομα του group πώς προέκυψε;

- Κατά μια έννοια, η προέλευση του ονόματος έχει ρίζες στον αριστουργηματικό πίνακα του Nicola Poussin “Et in Arcadia ego”. Δηλαδή η Αρκαδία για μας είναι η ουτοπία. Τουτέστιν το παιδί της Αρκαδίας συμβολίζει την ελπίδα που κρύβουμε όλοι για ένα καλύτερο αύριο – ότι κι αν σημαίνει αυτό για τον καθένα – αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και μια ωδή στους μεγάλους Aphrodite’s Child.

- Η μπάντα προέρχεται από την Κύπρο. Πως είναι τα πράγματα στο νησί στον τομέα της εναλλακτικής γενικότερα μουσικής; Υπάρχουν χώροι (στούντιο, liveαδικα, bars);

- Υπάρχει μια κινητικότητα τα τελευταία χρόνια κυρίως από μπάντες που επιλέγουν να κινούνται στην ”underground” πλευρά του ήχου. Υπάρχουν βέβαια μερικά σπουδαία φεστιβάλ με μεγάλες σκηνές και συναυλιακό ήχο αλλά και κάποια αξιόλογα liveaδικα και bars όπου μπορείς να στήσεις ένα ιδρωμένο live και να γουστάρει κι ο κόσμος. Φυσικά τη μερίδα του λέοντος την παίρνουν οι mainstream μπάντες αλλά γίνονται πράγματα που κάποια χρόνια πριν φαίνονταν όνειρα θερινής νυκτός.

- Κοινό υπάρχει;

- Όχι αρκετό για να υποστηρίξει όσες μπάντες υπάρχουν αλλά όπως είπα υπάρχει μια κάποια άνθιση. Οπόταν ενδεχομένως μέσα στα επόμενα χρόνια να δημιουργηθεί ένας στιβαρός πυρήνας κοινού.

-Οφείλω να παραδεχθώ ότι σας έμαθα πρόσφατα, έτσι το περσινό -ντεμπούτο σας -Afterglow-, δε το έχω ακούσει όσο το Superfonica. Θα θέλατε να μας αναλύσετε τις όποιες διαφορές τους; Στιχουργικά, μουσικά, ενορχήστρωση, διαδικασίες παραγωγής;

- Υπάρχουν αρκετές διαφορές μεταξύ των δύο κυκλοφοριών. Καταρχάς το “Afterglow” ήταν πιο πειθαρχημένος, σφιχτός ή ακόμα και συγυρισμένος δίσκος. Το “Superfonica” έχει μια διαφορετική προσέγγιση τόσο στο εν γένει songwriting όσο και στον ήχο. Πειραματιστήκαμε παραπάνω, αφεθήκαμε περισσότερο στη μουσική και δεν είχαμε κατά νου να εξυπηρετήσουμε οποιαδήποτε φόρμα ή ύφος. Γενικά νομίζω το “Superfonica” αποτελεί μια φυσική εξέλιξη για την μπάντα, τόσο υφολογικά όσο και ηχητικά. Η διαδικασία παραγωγής είχε κάποιες διαφορές αλλά έγινε και πάλι σε συμπαραγωγή με τον φίλο μας Αντρέα Τραχωνίτη (όπως και στο ντεμπούτο μας) στο studio eleven63, οπόταν υπήρχε έτσι μια συνέχεια.

- Στο καταπληκτικό φετινό άλμπουμ, μπορεί κανείς να διακρίνει πολλές από τις επιρροές σας. Θέλετε να μας μιλήσετε λίγο για αυτές, τις μπάντες που ακούτε, τα μουσικά είδη που προτιμάτε; Υπάρχουν διαφορετικές προτιμήσεις μεταξύ των μελών;

- Μεταξύ μας ναι, υπάρχουν διαφορετικά references και προτιμήσεις και κάποιες ετερόκλητες επιρροές. Αλλά μας δένει όλους η ανάγκη για δημιουργία και έκφραση. Και η μουσική του 60 και του 70 βέβαια. Φυσικά αυτό λειτουργεί ευεργετικά καθώς μας δίδεται η δυνατότητα να παντρέψουμε ετερόκλητους ήχους και να αποφύγουμε generic ήχους και προσεγγίσεις οι οποίες μας κουράζουν. Προτιμάμε να μην κολλάμε σε συγκεκριμένα δόγματα όμως, αλλά ενδεικτικά να σου πω πως ακούμε από Black Angels, All Them Witches και Aphrodite’s Child μέχρι Beatles, Stooges, Rihanna και ανατολίτικες λιτανείες.

- Το ανατολίτικο στοιχείο είναι έντονο, όπως ας πούμε στο The March. Είναι σαφές ότι υπάρχουν και τέτοιες επιρροές σωστά;

- Σαφέστατα. Ζούμε σ’ ένα κομμάτι γης που έχει τα μάτια στον Δυτικό πολιτισμό και τ’ αυτιά στην Ανατολή. Είναι κάτι που βγαίνει αβίαστα σε κάθε πρόβα, σε κάθε συζήτηση. Οπόταν αυτό φυσιολογικά αποτυπώνεται και στον ήχο μας.

-Υπάρχουν πράγματα που ακούτε, που σας αρέσουν, τα οποία ακόμα δεν έχετε καταφέρει ή δεν έχει τύχει να εντάξετε στον ήχο σας; Μουσικά είδη, τάσεις, ήχοι, όργανα κλπ;

- Πάντα υπάρχουν πράγματα που θέλουμε να κάνουμε και τελικά τ’ αφήνουμε για παρακάτω. Ούτως ή άλλως το δίσκο που ονειρεύεσαι δε θα τον βγάλεις ποτέ. Επιφυλασσόμαστε όμως για τις επόμενες κυκλοφορίες.

- Το άλμπουμ κυκλοφόρησε και σε βινύλιο. Εμείς στο Sliding Backwards το έχουμε το κολληματάκι μας με το φυσικό μέσο, είμαστε παραδοσιακοί. Η σχέση των Arcadian Child με το βινύλιο ποια είναι;

- Πιστεύουμε ότι η συγκεκριμένη μουσική ακούγεται καλύτερα στο κερί. Διατηρείται αν θέλεις μια αίσθηση οικειότητας μεταξύ ακροατή και δημιουργού.

- Είναι ανοιχτό ακόμα το αγαπημένο σας δισκάδικο; Αν ναι, περνάτε χρόνο εκεί; H προτιμάτε πιο συγχρόνους τρόπους ενημέρωσης περί των μουσικών θεμάτων;

- Δυστυχώς στη Λεμεσό δεν υπάρχει δισκάδικο(!!). Περνάμε όμως όποτε μπορούμε από τα διάφορα παζάρια δίσκων για να στοκάρουμε τη συλλογή μας. Και όλοι βέβαια μπαινοβγαίνουμε στα διάφορα μουσικά sites για να πάρουμε λίγο τη δόση μας χαχα.

- Ακόμα δεν παρουσιάσατε το καινούριο άλμπουμ βέβαια, αλλά εγώ προτρέχω! Κομμάτια στο κιτάπι υπάρχουν έτοιμα για επόμενη δουλειά;

- Η αλήθεια είναι πως όχι. Υπάρχουν διάφορες ιδέες αλλά η επόμενη μας δουλειά ενδεχομένως θα καθυστερήσει. Θέλουμε να πάρουμε το χρόνο μας, ν’ ακούσουμε πολλή μουσική, να διαβάσουμε βιβλία και μετά να μπούμε στη διαδικασία του songwriting. Φυσικά μας περιμένει μια αρκετά ενδιαφέρουσα και busy χρονιά καθώς ετοιμάζουμε κι’ άλλες εμφανίσεις για την προώθηση του “Superfonica”.

- Το άμεσο μέλλον τι θα φέρει; Υπάρχει προγραμματισμένη περιοδεία;

Θα φέρει τις παρουσιάσεις στην Κύπρο καθώς και το πρώτο μας tour στην Ελλάδα μαζί με τους Sailor’s Daughter και πολλούς άλλους φίλους όπου θα παίξουμε σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη αλλά και σε κάποιες πόλεις της επαρχίας.

- Το εξωτερικό, οι μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες αρχικά, είναι στα πλάνα σας;

- Βεβαίως και είναι. Είναι κάτι το οποίο δουλεύουμε από τώρα και ενδεχομένως να έχουμε νεότερα στις αρχές του 2019.

- Τέλος, πείτε μας κάποιο καλό δίσκο που ακούσατε τελευταία, ελληνικό ή μη! Κάτι γνωστό ή ακόμα και πιο ψαγμένο που αξίζει να μαθευτεί…

- Από Ελλάδα μας έχει συνεπάρει το “Wild Ferment” των The Steams(σ.σ. και εμάς!) και από εξωτερικό το “You will know nothing” από τους Here Lies Man.

- Ανυπομονούμε για το live σας στο Temple. Κάντε παρακάτω εσείς αν θέλετε το κάλεσμα σας προς τον κόσμο γι’ αυτό…

- Κι εμείς ανυπομονούμε να μοιραστούμε την Αθηναϊκή νύχτα μαζί σας. Υποσχόμαστε ένα ιδρωμένο live γεμάτο ψυχεδέλεια και ροκ!

- Ευχαριστούμε πολύ!
- Καλή συνέχεια!

photos: taken from the band's official facebook page & Giorgos Dascalos