Οι Acid Barrets είναι ένα Αθηναΐκο ντουέτο που ξεκίνησε την πορεία του το 2013. Κυκλοφόρησε τον πρώτο ολοκληρωμένο δίσκο το 2019 με τίτλο Sustain. Θα τους απολαύσουμε στο 1st Athens Pop Undergound Fest & Convention (τη 2η μέρα, 20/5) και όπως λένε και οι ίδιοι: "we’re precisely the right amounts of pop and underground to be a part of this". Μέχρι τότε, μπορείτε να μάθετε αρκετά πράγματα για αυτούς μέσω του SpeeditUp21, παρακάτω:

Είμαστε οι Acid Barretts, το όνομα μας το εμπνευστήκαμε από το portmanteau Acid και Syd Barrett, το οποίο πραγματικά εξακολουθεί να προβληματίζει πολύ περισσότερο κόσμο από όσο θα περιμέναμε και να χρήζει ερμηνείας και το είδος της μουσικής που παίζουμε είναι επηρεασμένο από τόσα πολλά genres που πλέον μάλλον μπαίνει κάτω από την ομπρέλα του πειραματικού ροκ.

Τρία συγκροτήματα που αγαπάμε πολύ είναι οι Chrome, οι Velvet Underground και οι King Gizzard and the Lizard Wizard.

Ένα κομμάτι μας που πρέπει να ακούσετε είναι τo Heartlock και το Down Again γιατί είναι πραγματικά η πιο όμορφη δουλειά μας ως τώρα.

Οι περισσότεροι από τους στίχους μας αναφέρονται σε έννοιες και τη βιωματική αντιμετώπισή τους δοσμένες με μια έντονη διάθεση λυρισμού και ποιητικότητας. Προσπαθούμε να εκφράσουμε στο μέγιστο τόσο τα αρνητικά όσο και τα θετικά συναισθήματα, την εναλλαγή και τη συνύπαρξη τους.

Την πρώτη φορά που ανεβήκαμε στη σκηνή για live όλα πήγαν στραβά. Αλλά αν δεν είμαστε και τα λάθη μας, τι είμαστε;

Το μουσικό ραδιόφωνο (των FM) είναι ένα περιβάλλον που σίγουρα θα μπορούσε να δίνει λίγο περισσότερο χώρο και σε καλλιτέχνες με πιο εναλλακτικές μουσικές προσεγγίσεις.

Θα θέλαμε κάποτε να παίξουμε live κάτω από το Βόρειο Σέλας γιατί δε θα χρειαζόταν να έχουμε extra visuals.

Θα γουστάραμε να ήταν δική μας σύνθεση το soundtrack του Dead Man από Neil Young.

Ένα live που παραβρεθήκαμε -σαν θεατές- και μας «πήρε τα μυαλά», ήταν η πρώτη εμφάνιση των A Place to Bury Strangers στο Rodeo.

Η συμβουλή μας σε όποιον σκέφτεται να φτιάξει μπάντα είναι να είναι σε σχετικά καλή φυσική κατάσταση γιατί όλο αυτό έχει περισσότερο τρέξιμο και κουβάλημα από όσο αρχικά μπορεί να νόμιζε.

Αν μπορούσαμε να μεταφερθούμε σε ένα μουσικό περιβάλλον του παρελθόντος, αυτό θα ήταν η Γερμανία των αρχών της δεκαετίας του ’70 επειδή θα βιώναμε το Krautrock κίνημα εν τη γενέσει του.

Η πλέον παράξενη ατάκα που έχουμε ακούσει σε live μας είναι η κουραστικά επαναλαμβανόμενη απορία του γιατί δεν έχουμε ντράμερ.

Θα ήταν τέλειο αν κάποτε συνεργαζόμασταν με τον Peter Kember γιατί είναι ένας προσωπικός μουσικός ήρωας που εξακολουθεί να δραστηριοποιείται με νεότερους καλλιτέχνες και δεν έχει χάσει ούτε στο ελάχιστο το μουσικό του στόχο.

Θα θέλαμε να έχουμε γράψει μουσική για ένα οποιοδήποτε επεισόδιο Black Mirror γιατί είναι από τις λίγες σειρές που κατάφερε να μας κάνει να νιώσουμε τι σημαίνει η ανθρώπινη κατάσταση.

Ένα βιβλίο που μας συνεπήρε είναι το Catch-22 του Joseph Heller.

Ένα από τα καλύτερα albums που έχουν ποτέ γραφτεί είναι το Nevermind των Nirvana.

Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε κατά την ενασχόλησή μας με τη μουσική ήταν η κλοπή σχεδόν όλου του μουσικού μας εξοπλισμού πριν μερικά χρόνια.

Θεωρούμε ότι μια μπάντα πρέπει να εκφράζει πολιτικό λόγο. Όλα στη ζωή είναι πολιτική. Δε μπορείς να μην πάρεις θέση. Ακόμα και η μη άποψη είναι άποψη.

Στο μέλλον θα θέλαμε να μας θυμούνται για τη μουσική μας, τι άλλο;

Η ερώτηση που ποτέ δε μας κάνουν, οπότε την ρωτάμε και απαντάμε μόνοι μας είναι αν θα προτιμούσαμε να βλέπουμε τη μουσική ή να ακούμε τα χρώματα, και η απάντηση είναι ναι.