Oι Data Fragments δημιουργήθηκαν το 2017 και ξεχώρισαν από την αρχή για την ενέργεια τους . Κυκλογόρησαν  το πρώτο τους ομώνυμο άλμπουμ το 2019 και έγιναν ένα σημαντικό κομμάτι της άνθισης της Ελληνικής Dark Wave / Post Punk σκηνής.  Επιστρέφουν μετάαπό τρία χρόνια απουσίας με νέο μέλος και ένα επερχόμενο δεύτερο άλμπουμ, αποδεικνύοντας από την πρώτη τους κιόλας εμφάνιση τον Μάρτιο που μας πέρασε στο Death Disco πως είναι στην καλύτερη φάση τους. Λίγο πριν την εμφάνισή τους στο Death Disco Athens Open Air Festival (θα εμφανιστούν τη 2η μέρα του festival, στις 23/7), μπορείτε να μάθετε λίγο περισσότερα πράγματα για αυτούς, μέσω των απαντήσεων που μας έδωσαν στο SpeeditUp21:

Είμαστε οι Data Fragments, το όνομα προέκυψε τυχαία καθώς δεν βρίσκαμε κάποιο που να μας καλύπτει όλους κολλήσαμε τις λέξεις που μας αρέσανε μέχρι που μας έβγαζε νόημα καθώς ζούμε σε μια εποχή με διαρκή υπερπληροφόρηση που συνήθως συγκρατούμε μόνο μέρη της πληροφορίας. Το είδος της μουσικής που παίζουμε είναι Post Punk.
Τρία συγκροτήματα που αγαπάμε πολύ είναι οι Cure, οι Killing Joke και οι Chameleons.
Ένα κομμάτι μας που πρέπει να ακούσετε είναι το Nothing There.
Οι περισσότεροι από τους στίχους μας αναφέρονται σε συναισθήματα και καταστάσεις που βιώνουμε και μας είναι ευκολότερο να εκφραστούν μέσα από τους στίχους.
Την πρώτη φορά που ανεβήκαμε στη σκηνή για live ήμασταν πολύ ενθουσιασμένοι και δεν περιμέναμε με τίποτα την θερμή ανταπόκριση που είχαμε τότε και ακόμα περισσότερο στην συνέχεια!
Το μουσικό ραδιόφωνο (των FM) έχει μείνει κολλημένο στην εποχή που το αντικατέστησε το ιντερνετικό ραδιόφωνο.
Θα θέλαμε κάποτε να παίξουμε live στο εξωτερικό, δεν τα έχουμε καταφέρει ακόμα να φύγουμε εκτός Ελλάδας παρόλο που υπάρχει κοινό που δείχνει ενδιαφέρον.
Είναι λίγο δύσκολο να συμφωνήσουμε σε ένα τραγούδι που θα γουστάραμε να ήταν δική μας σύνθεση γιατί ο καθένας μας έχει πολύ διαφορετικά μουσικά ερεθίσματα που εν τέλει καταλήγουν σε αυτή τη μουσική που γράφουμε.
Ένα live που παραβρεθήκαμε -σαν θεατές- και μας «πήρε τα μυαλά», ήταν οι Theater of Hate.
Η συμβουλή μας σε όποιον σκέφτεται να φτιάξει μπάντα είναι να είναι μια ωραία παρέα με κυριότερο σκοπό να περνάνε καλά και να ευχαριστιούνται αυτό που κάνουν!
Η άποψή μας για την επίδραση του internet στη μουσική είναι ότι για συγκροτήματα σαν εμάς που αναλαμβάνουμε μόνοι μας την προώθηση του υλικού μας σίγουρα μας έχει βοηθήσει πάρα πολύ.
Αν μπορούσαμε να μεταφερθούμε σε ένα μουσικό περιβάλλον του παρελθόντος, αυτό θα ήταν η Αγγλία των 80’s.
Η πλέον παράξενη ατάκα που έχουμε ακούσει σε live μας είναι “Φτάνοντας στον χώρο, λίγο αφού είχαν ξεκινήσει να παίζουν, ο ήχος μου ακούστηκε απ έξω τόσο κακός, που δεν μπήκα μέσα μέχρι να τελειώσουν”
Θα ήταν τέλειο αν κάποτε συνεργαζόμασταν με τους Cure, είναι ένα από τα καλύτερα acts που μπορεί να δει κανείς στο είδος μας!
Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε κατά την ενασχόλησή μας με τη μουσική παλιότερα ήταν η οικονομική τώρα είναι η έλλειψη χρόνου προκειμένου να λύσουμε την οικονομική δυσκολία…
Ένα από τα καλύτερα albums που έχουν ποτέ γραφτεί είναι το …if I die I die των Virgin Prunes.

Θα θέλαμε να έχουμε γράψει μουσική για την ταινία Lost Boys του Joel Schumacher.
Ένα βιβλίο που μας συνεπήρε είναι ο Πύργος του Franz Kafka.
Θεωρούμε ότι μια μπάντα μπορεί να εκφράζει κοινωνικές/πολιτικές απόψεις και προφανώς γνωρίζει εκ των προτέρων ότι σε κάποιους δε θα είναι αρεστές, δεν πιστεύουμε ότι αυτό παίζει κάποιο ρόλο στο αν θα το κάνει.
Αν -υποχρεωτικά- έπρεπε να κρατήσουμε μία στιγμή (ένα υπέροχο γεγονός) από την έως τώρα πορεία μας αυτό θα ήταν το Live που ανοίξαμε τους Chameleons μαζί με τους Λευκή Συμφωνία και τους Soviet Soviet.
Η ερώτηση που ποτέ δε μας κάνουν, οπότε την ρωτάμε και απαντάμε μόνοι μας είναι: Ποιο είναι αγαπημένο μας φαγητό;
Ο καθένας μας έχει τις προτιμήσεις του αλλά τροφή για τη μπάντα είναι τα συναισθήματα και φυσικά η μπύρα που είναι κινητήριος δύναμη για τις πρόβες και ίσως ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους που ξεκινήσαμε να παίζουμε μαζί, για να βρισκόμαστε παρέα και να περνάμε καλά.

Cover Photo: George Argyropoulos Photography, Inner Photo: Marilia Fotopoulou