Oι zabrahana, είναι ένα νεοσύστατο prog rock/metal συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη, που μόλις κυκλοφόρησε το επίσημο ντεμπούτο EP του. Λιγο νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει το πρώτο single, Water, που σας είχαμε παρουσιάσει εδώ. Μέσω του SpeeditUp 21 και των απαντήσεων που μας έδωσαν, μπορείτε να μάθετε αρκετά πράγματα για αυτούς, πριν τους πετύχετε σε κάποιο από τα επερχόμενα live τους.

Είμαστε οι zabrahana, και το είδος της μουσικής που παίζουμε είναι progressive rock/metal.

Τρία συγκροτήματα που αγαπάμε πολύ είναι οι Porcupine Tree, Karnivool, Pain of Salvation.

Ένα κομμάτι μας, αντιπροσωπευτικό του ήχου μας, που πρέπει να ακούσετε είναι το Water, που είναι και το 1ο μας single.

Οι περισσότεροι από τους στίχους μας αναφέρονται σε ζητήματα που μας απασχολούν έντονα, και συνήθως προκύπτουν με αφορμή κάποια κατάσταση ή κάποιο περιστατικό που είτε ζήσαμε πρώτο χέρι είτε ήμασταν πολύ κοντά, ή που νιώθουμε την ανάγκη να μιλήσουμε για αυτά, ως μια μορφή εκτόνωσης.

Την πρώτη φορά που ανεβήκαμε στη σκηνή για live ήμασταν σχετικά ήρεμοι, μιας και ως μεμονωμένα μέλη είχαμε αρκετή εμπειρία στη σκηνή. Ποτέ βέβαια δεν είναι το ίδιο, κάθε φορά είναι μοναδική – Το 1ο live των zabrahana για παράδειγμα έσπασε το ρεκόρ θερμοκρασίας: 40ο την ώρα του soundcheck σε ανοιχτό τσιμεντένιο χώρο…

Το μουσικό ραδιόφωνο (των FM) είναι γενικά αυτό που θα χαρακτήριζε κανείς ίσως ως “legacy” μέσο, που σημαίνει ότι λειτουργεί ακόμα (τουλάχιστον όσον αφορά το μουσικό μέρος) με τον τρόπο που λειτουργούσε όταν στη βιομηχανία οι δισκογραφικές ήταν μονοπώλιο. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ευκαιρίες και δυνατότητες προβολής για νέους καλλιτέχνες, αρκεί να έχεις την επιμονή και τον τρόπο να τις κυνηγήσεις.

Θα θέλαμε κάποτε να παίξουμε live στο εξωτερικό, ιδανικά με τη μορφή κάποιας περιοδείας συνοδεύοντας κάποιο απ’τα συγκροτήματα που αγαπάμε.

Θα γουστάραμε να ήταν δική μας σύνθεση το Change Pt.2 των Karnivool ή το Anesthetize των Porcupine Tree, διότι ενσωματώνουν πάρα πολλά τα στοιχεία που προσπαθούμε και εμείς να βάλουμε στις δικές μας συνθέσεις.

Ένα live που παραβρεθήκαμε -σαν θεατές- και μας «πήρε τα μυαλά», ήταν το πρόσφατο live των Soen στη Θεσσαλονίκη, μια μπάντα που είναι πολύ κοντά και στο δικό μας ήχο και έδωσε μια καταπληκτική παρουσία εκείνο το βράδυ.

Ένα λάθος που δεν πρέπει να κάνει όποιος σκέφτεται να φτιάξει μπάντα είναι να βάλει τη τεχνική και την αισθητική πάνω από τον άνθρωπο. Το να έχεις ανθρώπους στη μπάντα με τους οποίους μπορείς να ταιριάξεις σε ανθρώπινο επίπεδο, είναι πολύ πιο σταθερό και υγιές μακροπρόθεσμα, και θα φέρει ταυτόχρονα και πολύ πιο ενδιαφέροντα μουσικά αποτελέσματα, σε αντίθεση με το να δίνει κανείς προτεραιότητα στη τεχνική ή στη σύμπλευση των μουσικών προτιμήσεων.

Η άποψή μας για την επίδραση του internet στη μουσική είναι ότι προφανώς έχει φέρει τα πάνω κάτω σε σχέση με τη κατάσταση που επικρατούσε πριν το (περίπου) 2000, και προφανώς κάποια πράγματα αλλάξαν προς το καλύτερο και κάποια προς το χειρότερο. Το σημαντικό είναι ότι η κατάσταση που επικρατεί είναι λίγο-πολύ εδραιωμένη πλέον (είμαστε 25 χρόνια μετά την «ψηφιοποίηση» της μουσικής βιομηχανίας), οπότε πρέπει να δρούμε με βάση αυτό – Η γκρίνια και η αρνητικότητα για το «σήμερα» σε αντιπαράθεση με τα «παλιά καλά χρόνια» (που πλέον θα πρέπει να είσαι πάνω από 45 για να τα έχεις ζήσει ως μουσικός) δε φέρνει τίποτα. Επιλογές υπάρχουν και σήμερα – Διαφορετικές μεν, υπαρκτές δε.

Αν μπορούσαμε να μεταφερθούμε σε ένα μουσικό περιβάλλον του παρελθόντος αυτό θα ήταν πιθανότατα κάπου στο 2005 επειδή τότε ήταν οι «καλές» εποχές του MySpace – Ακούγεται ίσως αστείο σε μη μουσικούς, αλλά τότε ήταν πραγματικά δυνατό να δημιουργηθεί σοβαρή καριέρα και εξέλιξη με απολύτως «οργανικό» τρόπο μέσω του internet. Μπάντες τεράστιες σήμερα έκαναν το «μπαμ» αποκλειστικά μέσω internet απολύτως οργανικά σε εκείνη τη περίοδο.

Η πλέον παράξενη ατάκα που έχουμε ακούσει σε live μας είναι «θα έχει τζάμπα μπύρες για όλους» (σε φεστιβάλ). Από μόνο του όχι (τόσο) παράξενο, μέχρι που φτάσαμε στο φεστιβάλ και οι «τζάμπα μπύρες για όλους» ήταν… μια εξάδα κουτάκια των 330ml ζεστές μπύρες σύνολο.

Θα ήταν τέλειο αν κάποτε συνεργαζόμασταν με τον Steven Wilson ή τον Forrester Savell ή τον David Bottrill ως παραγωγούς διότι έχουν κάνει τη παραγωγή σε κάποιους απ’τους σημαντικότερους και ιστορικούς δίσκους στο χώρο του progressive rock/metal.

Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε κατά την ενασχόλησή μας με τη μουσική τι άλλο – Η διαχείριση του χρόνου που αφιερώνουμε στη μουσική και των υπόλοιπων υποχρεώσεών μας.

Ένα από τα καλύτερα album που έχουν ποτέ γραφτεί είναι το Lateralus. Όχι, το In Absentia. Η μάλλον όχι, το Sound Awake. Ή μήπως…

Θα θέλαμε να έχουμε γράψει μουσική για οποιαδήποτε ταινία του Terry Gilliam γιατί μας αρέσουν τα περίεργα, και η μουσική μας ταιριάζει στα περίεργα.

Η μουσική σήμερα θεωρούμε ότι μπορεί να αλλάξει την κοινωνία γιατί πάντα μπορούσε και το έκανε, και σε θεμελιώδες επίπεδο αυτό δεν έχει αλλάξει.

Θεωρούμε ότι μια μπάντα πρέπει να εκφράζει κοινωνικές/πολιτικές απόψεις αν πραγματικά αυτό είναι το θέμα με το οποίο ξυπνάνε και κοιμούνται. Δεν μπορείς να γράφεις μουσική χωρίς να έχει μέσα της την προσωπικότητά σου. Εάν αυτό δεν είναι αρεστό, θα πρέπει να το διαχειριστεί κανείς με τον ίδιο τρόπο που διαχειρίζεται και το γεγονός ότι η προσωπικότητά κάποιου μπορεί να μην είναι αρεστή παντού.

Αν -υποχρεωτικά- έπρεπε να κρατήσουμε μία στιγμή από την έως τώρα πορεία μας αυτό θα ήταν μάλλον το 1ο μας live ως zabrahana, ακριβώς γιατί ήταν η πρώτη φορά που σαν σύνολο βάλαμε στόχο κάτι που θα παρουσιαζόταν σε τρίτους και το φέραμε εις πέρας επιτυχώς.

Η ερώτηση που ποτέ δε μας κάνουν, οπότε την ρωτάμε και απαντάμε μόνοι μας είναι: Γιατί δε λέτε τι σημαίνει zabrahana? Έλα ντε!

Zabrahana