Η λέξη Vοn στα Ισλανδικά σημαίνει «ελπίδα». Μάλλον ο ιδανικότερος τίτλος για το πρώτο άλμπουμ τριών νεαρών παιδιών (“Jonsi” Birgisson, Georg Holm, και -ο αρχικός ντράμερ- Ágúst Ævar Gunnarsson) που ξεκινούσαν την πορεία τους από την…άκρη της γης χωρίς να ξέρουν που θα τους βγάλει ο δρόμος. Το γεγονός ότι οι τρεις τους βοηθούσαν στο βάψιμο του στούντιο με αντάλλαγμα χρόνο για να το χρησιμοποιούν, σίγουρα κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα την ιστορία των πρώτων στιγμών της καριέρας τους. Ακούγοντας τον δίσκο ξανά, 21 χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του, συνειδητοποιώ ότι αυτό που έκαναν στην ουσία οι Sigur Ros εδώ ήταν να καταγράψουν (μέσω της μουσικής) όσα έβλεπαν γύρω τους, αυτά που η μοναδική φύση της Ισλανδίας τους έδινε στο πιάτο ως έμπνευση.
Όλα δοσμένα μέσα από ατόφιο, στεγνό rock, εμπλουτισμένο με ambient ηχητικά περιβάλλοντα αλλά και με πολλές ματιές στο shoegaze που τότε ήταν δυνατό μουσικό ρεύμα.
Φυσικά μιλάμε για τον πλέον ακατέργαστο ήχο της καριέρας τους, με τη λιγότερο «προσεγμένη» παραγωγή, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό, καθότι οι ήχοι αποτυπώθηκαν χωρίς φτιασιδώματα, αληθινοί, άμεσοι, αυθόρμητοι, ένα υλικό πρωτόλειο. Η γη βρυχάται κάτω από τα πόδια τους και η δύναμη της φύσης εκφράζεται με κάθε λογής τρόπο. Καταρράκτες με τεράστια υδάτινη δύναμη, ασταμάτητη βροχή, αδάμαστα κύματα που σκάνε πάνω στα μαύρα ηφαιστειογενή βράχια των Ισλανδικών παραλιών, ηφαίστεια που διαμορφώνουν και αλλάζουν το τοπίο γύρω τους. Και στη δίνη αυτών, ένας λαός απομονωμένος, ιδιαίτερος, γοητευτικά παράξενος και μαθημένος να επιβιώνει στις δύσκολες συνθήκες έχοντας ως σημαντική διέξοδο τις τέχνες αλλά και τη δημιουργία μύθων. Νεράιδες, φαντάσματα, ξωτικά, μυστήρια όντα και τέρατα που κατοικούν σε δυσπρόσιτα σημεία. Όλα μεταμορφώθηκαν σε νότες και έφτιαξαν το Von.
Το εναρκτήριο Sigur Ros φροντίζει απευθείας να εντάξει τον ακροατή στο απόκοσμο, στοιχειωμένο περιβάλλον του δίσκου. Το ότι θα έπρεπε στο μέλλον να αναφέρεις αρκετά διαφορετικά μουσικά είδη για να προσδιορίσεις τον ήχο τους το αντιλαμβάνεσαι καλά ακούγοντας τα Hún Jörð, Von, Rukrym. Πανέμορφο και μελωδικότατο το shoegaze κομψοτέχνημα Myrkur. Φοβερή ακατέργαστη δύναμη, χωρίς ίχνος διάθεσης να στρογγυλέψουν τις γωνίες. Κορυφαία στιγμή και το δώδεκα λεπτών Hafssól που αποτελεί και συχνό highlight στα live τους. Το Von είναι σα να υπήρχε πάντα κλεισμένο σε μια σπηλιά στο νησί, και απλά περίμενε κάποιον να το απελευθερώσει.
Ακούστε εδώ
Χαρακτηριστικό του άλμπουμ, ως προς τις πωλήσεις, είναι ότι στην αρχική του έκδοση πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Η επιτυχία όμως της επόμενης κυκλοφορίας τους (Ágætis Byrjun,1999) ήταν αυτή που εκτίναξε την αξία του και προκάλεσε πολλές επανεκδόσεις.
Ίσως και να μην είναι ο κορυφαίος δίσκος της μπάντας, αλλά μπορώ πολύ εύκολα να αντιληφθώ τους λόγους για τους οποίους κάποιος θα τον έκρινε ως τέτοιο. Ειδικά αν αυτός ο κάποιος γοητεύεται από τον μοναδικό τρόπο που αυτός μπορεί να κρύψει τόσο φως μέσα στο σκοτάδι του. Ακούστε τον, αν σας έχει ξεφύγει, ή ξαναθυμηθείτε τον. Άλλωστε από εδώ (και τους Godspeed You! Black Emperor που την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν το F♯ A♯ ∞), πιθανότατα, ξεκίνησε το post rock. Δε το λες και λίγο αυτό…
Υ.Γ: Ένα χρόνο αργότερα, κυκλοφόρησε το Von, Recycled (Von, brigði), remix άλμπουμ του αρχικού Von. Ήταν που ήταν "χάσιμο" ο δίσκος, εδώ το πράγμα ξέφυγε τελείως....
Φωτογραφίες: v_era
