Φοβάμαι πως θα χαλάσω το πάρτι αποθέωσης για το live των Dry Cleaning της 1/6, αλλά καλά να είμαστε να διαφωνούμε. Βέβαια για να γίνει πιο ορθολογικός πρόλογος, θα πρέπει να τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και να τα πάμε χρονολογικά. Ξεκινάμε λοιπόν…
Το πρώτο που έχω να σημειώσω είναι πως για δεύτερη, ίσως και τρίτη σερί συναυλία (ελπίζω να καθιερωθεί αυτό), με πολύ χαρά συνάντησα «ουρές Αγγλίας» έξω από το venue. Όπου με το «ουρές Αγγλίας» εννοώ πως ο κόσμος περίμενε ο ένας πίσω από τον άλλον να κόψει το εισιτήριο του, για να μπει στο Gagarin και δεν έβλεπες το κλασσικό Ελληνικό μελίσσι παύλα μπάχαλο. Είναι μια υπέροχη αλλαγή αυτή που γίνεται σιγά-σιγά. Κάλιο αργά παρά ποτέ.
O κόσμος από νωρίς ήταν πολύς. Sold out δεν έγινε καθ'ότι ο πάνω χώρος δεν άνοιξε, αλλά για τα ελληνικά δεδομένα με το εντελώς απρόβλεπτo indie κοινό, νομίζω πως το να είναι ο κάτω χώρος γεμάτος, ημέρα Πέμπτη, σημαίνει ότι η προσέλευση ήταν καλή.

Έτσι οι φοβεροί commuter (διαβάστε εδώ μερικά πράγματα που μας είπαν στο σχετικά πρόσφατο SpeeditUp21) έπαιξαν μπροστά σε πολύ κόσμο, ίσως τον περισσότερο της μέχρι τώρα πορείας τους. Πρόσφατα την ανακαλύψαμε τη μπάντα, την είδαμε και πριν κάνα δίμηνο στο six d.o.g.s και μας έκανε πολύ καλή εντύπωση, αλλά τώρα, και σε μεγάλη σκήνη (που ή σε αναδεικνύει ή σε θάβει) πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε. Νομίζω και ο κόσμος πέρασε πολύ καλά μαζί τους. Το πάθος τους είναι φοβερό, το δέσιμο εξαιρετικό, η σκηνική παρουσία πολύ καλή (και διαρκώς νομίζω πως βελτιώνεται) και σίγουρα θα πρέπει να τους έχουμε στα υπόψιν για ωραία πράγματα στο μέλλον. Το live τελείωσε με τον ντράμερ, Δημήτρη Κουτσούλη να πετάει στον αέρα τις μπαγκέτες (μετά από ένα ανελέητο κοπάνημα ενός περίπου λεπτού) και ο κιθαρίστας και frontman Ντένις Κουταβάς, να σωριάζεται στο πάτωμα αγκαλιά με την κιθάρα. Τρομάξαμε να τον σηκώσουμε…! Τόσο καλά πήγε αυτό…

Commuter - Set List
Time
Relay
Light
Choke
Pedestal (new)
Honestly
Pressure Points
Glasgow
Glasgow(Will Have his Revenge on Sepolia) (new)

Πάμε στα της…αποθέωσης. Φυσικά σημειώνω ότι εδώ μιλάμε για προσωπικές απόψεις, δε βρίσκομαι σε καμία αποστολή ανύψωσης ή μείωσης οποιασδήποτε μπάντας, ούτε φυσικά είμαι «ειδικός». Είμαι απλά ο Παναγιώτης και ακούει μουσική. Ξεκάθαρα πράγματα. Το...θέμα μου, λοιπόν, είχε ξεκινήσει από την τρομερή αποδοχή των δίσκων των Dry Cleaning. Στο sliding δε θα τους βρείτε σε καμία λίστα με τα καλύτερα της χρονιάς, ούτε καν κοντά σε αυτές. Το spoken word singing δε μας συγκίνησε ποτέ και άντε αν στον πρώτο δίσκο καααατι πήγε να πει (ως πρωτότυπο ας πούμε…), στην πορεία χάθηκε και αυτό, γιατί απλά δεν αρκεί.

Έτσι, κακά τα ψέματα ήμουν λίγο προκατειλημμένος στο τι θα συναντήσω, πάντα όμως με την άσβεστη ελπίδα να διαψευστώ (σε live πας πάντα ελπίζοντας και με την καλή διάθεση να…σου πέσει το σαγόνι με όσα θα ζήσεις)! Στο κάτω κάτω χρόνο και χρήμα σπαταλάς, δεν είσαι μαζόχας…
Τελικά, δυστυχώς, δε με διέψευσαν! Το live τους ήταν από τα πλέον βαρετά που έχω δει. Δεν συνέβαινε τίποτα επί σκηνής (χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι καλοί μουσικοί), ουδέν άξιο αναφοράς δηλαδή. Ίσως θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάπως τον ντράμερ με το συνεχές χαμόγελο και τη μυστήρια χαλαρότητα, ενώ ταυτόχρονα "βίαζε"(με την καλή έννοια) τα ντραμς.
Βρισκόμουν στο κάγκελο, μπροστά στον μπασίστα. Έτσι, βασικά άκουσα ΤΟ ΜΠΑΣΟ, και όχι ένα ολοκληρωμένο live. Τόσο κακός ήταν ο ήχος του. Κααααποια στιγμή βελτιώθηκε αλλά είχα ήδη αρχίσει να σκέφτομαι το τριήμερο. Κατά τα λοιπά, ναι επίτηδες είχαν χαμηλωμένα ντραμς και κιθάρα για να ακούγεται καλύτερα το spoken της Florence Shaw, αλλά καταλήξαμε να μην ακούμε τίποτα. Ακόμα και αν τα riffs του Tom Dowse ήταν ωραία και μας παρότρυνε να ξεσηκωθούμε καθώς τα έπαιζε, δε τα καταφέρναμε. Γιατί -πολύ απλά- δεν τα ακούγαμε! Είχαμε και το μπάσο πάνω από το κεφάλι μας, αλλά αυτά τα είπαμε παραπάνω. Ουφ, πολλές σκοτούρες!

Η Flo καλή, ευγενέστατη, να μας χαιρετήσει, να μας ευχαριστεί σχεδόν μετά από κάθε κομμάτι, να μας μιλήσει και λιγάκι αλλά...δεν! Δεν! Παίζετε κάτι σε post punk όπως λέτε (δεν είμαι σίγουρος αλλά πάμε παρακάτω), δεν είσαι σε post rock μπάντα. Δε γίνεται όλα όσα συμβαίνουν να είναι ένα τύλιγμα μαλλιών, σπασμωδικές κινήσεις χεριών και μερικά περίεργα βλέμματα. 2023 έχουμε πανάθεμα με! Βέβαια οφείλω να παραδεχτώ ότι μια θεατρικότητα την έχει, την τηρούσε πιστά μάλιστα! Αλλά θεωρώ πως δεν ήταν αρκετό. Ίσως δε βοηθούσαν και όλα τα υπόλοιπα (συνθέσεις, ήχος κλπ).
Παρά το γεγονός ότι βρισκόμουν τόσο μπροστά και υπήρχαν κάμποσοι που τραγουδούσαν με θέρμη τα τραγούδια και στιγμιαία με προβλημάτιζαν σε φάση: “ρε μπας και βλέπω κάτι πολύ καλό και δεν το έχω πάρει χαμπάρι”, η απάντηση είναι πως: «Όχι! Βλέπεις κάτι πολύ μέτριο, σχετικά ασυντόνιστο και απροσδιόριστο μουσικά (μπάσο για metal μπάντα εύκολα), που όμως είχε και κάμποσες αρκετές καλές στιγμές τζαμαρίσματος και κάποιων εναλλαγών που προσπαθούσαν να κρατήσουν ένα κάποιο ενδιαφέρον». Αυτά!

Πάντα, το πως φεύγω από ένα live, είναι και συνάρτηση του τι περιμένω να συναντήσω. Από ένα συγκρότημα νέο, (εγχώριο ή μη) που δεν το ξέρει ο … θυρωρός του, που είναι άπειρο στις ζωντανές εμφανίσεις και που δεν έχει φάει αποθέωση από παντού, έχω συγκεκριμένες προσδοκίες. Όταν έχω…πνιγεί στο hype, λογικό να έχω άλλες.
Αυτά και καλή καρδιά…! Εις το επανιδείν!*
(*Το κακό είναι ότι μάλλον θα τους δούμε σύντομα ξανά -ως Sliding- εκτός Ελλάδας, θα σας ενημερώσουμε αν υπήρξε βελτίωση…)

Dry Cleaning Set List
Viking Hair
Kwenchy Kups
Gary Ashby
Hot Penny Day
Her Hippo
Swampy
No Decent Shoes For Rain
Stumpwork
Strong Feelings
Good Night
Conservative Hell
Liberty Log
Drivers Story
Don’t Press Me
Unsmart Lady
Scratchcard Lanyard
Magic of Meghan
Anna Calls From The Arctic.

Photos/videos : v_era