Πιθανότατα το μεγαλύτερο πάρτυ του καλοκαιριού, έγινε την Παρασκευή 14/7/23 στο Ξέφωτο του «Νιάρχος». Ιθύνων νους της βραδιάς ήταν ο βασιλιάς του djing/mixing, ο άνθρωπος που ξέρει καλύτερα απ΄όλους να κάνει τον κόσμο να χορεύει: Fatboy Slim και το Ξέφωτο πήρε φωτιά, σε μία έτσι κι αλλιώς καυτή Αθηναϊκή βραδιά (με το θερμόμετρο χαλαρά πάνω από τους 30φεύγα..).
Το αρχικό ζέσταμα ανέλαβε ο Hank K o οποίος χωρίς πολλά-πολλά περίεργα, τα πήγε περίφημα στο να σηκώσει τον κόσμο από τις ψάθες και το γκαζόν και να μας κάνει όλους να κουνηθούμε. Μίξαρε όμορφα μουσικές του σήμερα με κομμάτια του παρελθόντος με την απορία καρφωμένη στο μυαλό μου: Mα καλά αυτός πως γνωρίζει πολλά από αυτά τα κομμάτια αφού όταν κυκλοφόρησαν δεν είχε καν γεννηθεί (είναι 25 χρονών). Μετά ξύπνησα βέβαια, γιατί συνειδητοποίησα πως αυτά που εμένα μου φαίνονται χτεσινά/πρόσφατα για αυτόν είναι classics πλέον. Σε κάθε περίπτωση η φάση κύλισε πολύ καλά, από τις 19.30 και για καμιά ώρα κουνηθήκαμε αρκετά και στο τέλος του σετ ο Hank K καταχειροκροτήθηκε από τον -πολύ- πλέον κόσμο που είχε μαζευτεί στο Ξέφωτο.

Στις 9 και κάτι ψιλά, και μετά το στήσιμο/ξεστήσιμο επί σκηνής, μια από τις σημαντικότερες μορφές της παγκόσμιας ηλεκτρονικής σκηνής, ένας από τους σημαντικότερους συντελεστές δημιουργίας του big beat ήχου που κατέκλυσε τον μουσικό πλανήτη, προς το τέλος των 90’s (Fatboy Slim, The Prodigy, Chemical Brothers, Underworld, Orbital, Leftfield κ.ο.κ) προσγειώθηκε μπροστά στο Ελληνικό κοινό, αρκετά χρόνια μετά την τελευταία του παρουσία εδώ (ίσως η προηγούμενη ήταν στο Rockwave του 2010).
Για δύο ώρες η περιγραφή που μπορώ να κάνω είναι: 90-ίλα, χορός, ιδρώτας, γουλιά νερό (η εμπειρία της ηλικίας: έχε ένα μπουκαλάκι μαζί σου, χαμένο δε θα πάει), κοπάνημα, τραγούδι.

O τύπος ήξερε ακριβώς ποια γενιά είχε μπροστά του και ήξερε ακριβώς τι έπρεπε να κάνει για να τους κρατήσει με χέρια και…πόδια διαρκώς στον αέρα: Κατά συντριπτικό ποσοστό οι ηλικίες ήταν 40-55. Η γενιά του Trainspotting (1996), του Big Lebowski (1998), του Insomnia (1996) και του Hey Boys, Hey Girls (1999) και φυσικά των Praise You, The Rockafeller Skank, Right Here-Right Now.
Εκτός από τις μουσικάρες και τις καταπληκτικές μίξεις, ο κύριος Νorman Cook (aka Fatboy Slim) φροντίζει πάντα και το video -αλλά και light- show του να είναι ταιριαστό και updated. Έτσι, κατά τη διάρκεια του live βλέπαμε μορφές καλλιτεχνών που έφυγαν από τη ζωή τα τελευταία χρόνια (Tina Turner, Keith Flint, Maxi Jazz είναι κάποιοι που μου έρχονται στο μυαλό), κάτι σαν ένας φόρος τιμής προς αυτούς.

Το πανηγύρι κράτησε για δύο ώρες. Μπροστά σε τετρακοσιεςπενηνταεξακοσιεςπεντε χιλιάδες κόσμου (δεν ξέρω πόσοι μαζευτήκαν τελικά γιατί ήμουν πολύ μπροστά και μόνο από την κάμερα επί σκηνής κατάφερνα να ρίχνω ματιές. Πάντως έμαθα πως ΟΛΟΣ ο χώρος ήταν υπεργεμάτος, μέχρι τέρμα πίσω και μέχρι τα πλάγια και μέσα στα δέντρα και παντού…), σε κάθε αλλαγή κομματιού υπήρχε και νέο ξέσπασμα. Μπουκάλια εκτοξεύονταν, νερά μας έβρεχαν, μπύρες μας έλουζαν, μπλούζες που γίνονταν γηπεδικά κασκόλ και ο ίδιος φαινόταν ότι το χαιρόταν πάρα πολύ, σα να βρισκόταν στα πρώτα του live. Σα να ήταν στο Brigthon του 2002 πάλι, στην παραλία με τους 200.000 παλαβούς. Και όλα ξεκινούσαν με ένα νεύμα του. Έκανε τα πάντα επί σκηνής, ρυθμικά παλαμάκια, χορός, κατέβαινε στον κόσμο, είχε μαζί του κόρνες και μάσκες. Έκανε πραγματικά ό,τι περνούσε από τα χέρια του (εκτός των μαγικών μίξεων) για να μας ξεσηκώνει!

Τι βραδιά κι αυτή! Τι υπέροχη είναι η μουσική μας, τι γλυκιά η επιστροφή στα 90’s μας, ΟΧΙ (αυστηρά ΌΧΙ) μόνο με νοσταλγική διάθεση! Πάντα κοιτάμε μπροστά αλλά έχουμε το μυαλό μας και στo καλό -το καλό, όχι το ωραιοποιημένο- παρελθόν μας.
Sliding Backwards γαρ…!

Υ.Γ: Δε γινόταν να μην το γράψω. Για ένα ακόμα λόγο ευχαριστώ τον Fatboy Slim: Για πρώτη φορά επί ελληνικού εδάφους (κάποιοι το 2006 δεν ήθελαν να συμβεί) μπόρεσα να χορέψω -σε live- (έστω και για λίγο) το Born Slippy των ΛΑΤΡΕΜΕΝΩΝ Underworld, να φωνάξουμε όλοι μαζί «Lager lager lager lager, Shouting...Lager lager lager, Shouting, Mega mega white thing” και να χοροπηδάμε μέχρι να μην υπάρχει ίχνος δύναμης! Και δίπλα μου, μπαμπάς με παιδάκι να του λέει: “Θυμήσου όταν πάμε σπίτι να δούμε μια ταινία (Trainspotting), να καταλάβεις γιατί γίνεται αυτός ο χαμός”…
ΧΑΜΟΣ!
Photos/videos: v_era