Τo Ágætis byrjun είναι το δεύτερο άλμπουμ της φοβερής δισκογραφίας των τεράστιων Ισλανδών, Sigur Ros. Συνήθως λέμε ότι η δεύτερη δουλειά είναι η δυσκολότερη για ένα συγκρότημα αφού μπορεί να το καθιερώσει ή να το βγάλει από το χάρτη. Μόνο δύσκολο όμως δεν αποδείχθηκε για τους Ισλανδούς αφού ήταν και αυτό που εκτόξευσε την καριέρα τους, κάνοντας τους γνωστούς πέρα από τα στενότατα υδάτινα σύνορα της χώρας τους. Ο μουσικός τύπος άρχισε να τους αντιμετωπίζει πιο σοβαρά και όχι σαν τα περίεργα ξωτικά από τη χώρα της Bjork, που έβγαλαν λίγα χρόνια νωρίτερα έναν εντυπωσιακά τραχύ και αλλόκοτο δίσκο (το ντεμπούτο Von, 1997). Οι πωλήσεις του άλμπουμ ήταν πολύ σημαντικές αλλά ταυτόχρονα αυτή η κυκλοφορία συμπαρέσυρε και το πρώτο άλμπουμ δημιουργώντας την ανάγκη για επανεκδόσεις.
Το Ágætis byrjun θεωρείται πλέον μία από τις κορυφαίες δημιουργίες για τον post rock ήχο, χωρίς κατά την άποψη μου να δικαιολογείται αυτή ακριβώς η κατηγοριοποίηση, γιατί σαφώς και περιορίζει την δυναμική και επιρροή που ανέπτυξε. Ο ήχος που καθιέρωσαν από αυτό το άλμπουμ και μετά, είχε μεν πολλές επιρροές και μπόλικη post rock χροιά, όμως ταυτόχρονα ήταν και μοναδικός, σα να άνοιξαν το δικό τους, νέο και μοναχικό (τότε) δρόμο συναισθηματικής, μελωδικής τελειότητας.
Δε νομίζω δε, ότι είναι τυχαίος ο τίτλος που διάλεξαν που σημαίνει «Καλή Αρχή» στη γλώσσα της πατρίδας τους. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του δίσκου είναι ότι ο frontman Jonsi τραγουδάει σε κάποια από τα κομμάτια σε μια γλώσσα δικής του επινόησης, την Hopelandic, που αποτελείται από 12 συλλαβές, στην ουσία χρησιμοποιώντας τη φωνή του σαν ένα επιπλέον μουσικό όργανο.

Σημαντικός παράγον στη δημιουργία του άλμπουμ ήταν αναμφισβήτητα το γεγονός ότι στην αρχική τριάδα μελών προστέθηκε στα πλήκτρα και στον προγραμματισμό ο Kjartan "Kjarri" Sveinsson του οποίου η πολυσύνθετη προσωπικότητα και οι multitasking ικανότητες επέδρασαν όχι μόνο στο άλμπουμ αυτό, αλλά και στην όλη πορεία της μπάντας μέχρι το 2013, οπότε και αποχώρησε.
Το αιθέριο μεγαλείο του Starálfur είναι ασφαλώς αυτό που ξεχωρίζει. Η φωνή του Jonsi βγάζει ακόμα παιδικότητα δίνοντας αίσθηση μοναδικής αγνότητας στο κομμάτι που ακούγεται σα μία παράξενη προσευχή.
Το Svefn-g-englar είναι το post rock, όπως θέλησαν να το ορίσουν οι Sigur Ros. Βαθύ, βγαλμένο από τα έγκατα της μυστηριώδους γης της πατρίδας τους. Ένα κομμάτι που θύμιζε έντονα το ακατέργαστο και πιο αυθόρμητο ντεμπούτο τους. Σπουδαία στιγμή είναι φυσικά και το αργόσυρτο σπαρακτικό Flugufrelsarinn. Το Ný batterí είναι ένας διαπεραστικός, αβάστακτος πόνος ενώ λίγο μετά τη μέση του κομματιού καταλήγει σε λυτρωτικό ξέσπασμα (δείτε παρακάτω video που το Sliding κατέγραψε κατά το live τους στο Sziget Festival της Βουδαπέστης τον Αύγουστο του 2016). Στο επικό Viðrar vel til loftárása έχουμε την πιο πλούσια ενορχήστρωση στο άλμπουμ με το ηλεκτρονικό βιολί και το τσέλο σε μεθυστική συμφωνία. Το Olsen Olsen είναι ένα από τα πλέον παραμυθένια κομμάτια που έχουν γράψει ποτέ, με ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο να διαπερνά από άκρου εις άκρον το κομμάτι και να εντυπώνεται για πάντα στο μυαλό.

Για πάντα θα δηλώνω πιστός οπαδός τους, και ειδικά στις μέρες μας που όλα μα όλα έχουν γίνει πιο δύσκολα και στρυφνά, η ηρεμία που εκπέμπουν με κάθε τους νότα μας είναι ακόμα περισσότερο απαραίτητη. Δε θα κουραστώ ποτέ να ακούω αυτό το άλμπουμ και να αποζητώ τις live εμφανίσεις τους. Όπως έγραφα για την εμφάνιση τους στην Αθήνα, πριν λίγα χρόνια, το ίδιο ισχύει και για αυτό (αλλά και για τα περισσότερα άλμπουμ τους): “Η χθεσινή παράσταση των Sigur Rós ήταν άλλη μια απόδειξη ότι το συγκρότημα αυτό έχει προσγειωθεί στον πλανήτη Γη από κάποιο άλλο μέρος του σύμπαντος. Ήρθε με μοναδική αποστολή να ομορφύνει τη ζωή μας εδώ και τα καταφέρνει μια χαρά”.
Y.Γ: Για την επέτειο 20 χρόνων του είχε κυκλοφορήσει επετειακή έκδοση. Φυσικά και αν δεν έχετε το άλμπουμ αναζητήστε την.

# 2 τραγούδια που θα ομορφύνουν τη ζωή σας: Starálfur, Svefn-g-englar
9/10

Photos: v_era
To κείμενο με κάποιες αλλαγές είχε πρωτοδημοσιευτεί στο soundgaze.gr