Οι Zero Chance of Rain είναι μια μπάντα από την Αθήνα που ήδη μετρά μια δεκαετία ύπαρξης. Μετά από διάφορες ανακατατάξεις στα μέλη, το 2018 παρουσίασαν το πρώτο τους ΕP (One Step Away) και προς το τέλος του 2019, τα 4 κομμάτια του EP πλαισίωσαν άλλα 7 και έφτιαξαν ένα υπερχορταστικό, heavy κιθαριστικό άλμπουμ με τίτλο το όνομα του συγκροτήματος. Από τα πρώτα riffs, όσοι αρέσκεστε στον grunge, punk, alternative ήχο είναι δεδομένο ότι θα πείτε: “αυτούς πρέπει να τους δω live”. Ότι ακριβώς είπα, γράφοντας αυτές τις γραμμές, 7 μήνες μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ και…καραμπαμ μέσα στην καραντίνα και την αναπόφευκτη απαγόρευση των live. Και, πιστέψτε με, για άλλη μια φορά ένα δάκρυ κύλισε όταν σκεφτόμουν τις συναυλίες γενικότερα (χωρίς να παραγνωρίζουμε βέβαια ότι απ’όλο το πιθανό κακό που θα μπορούσε να μας συμβεί και συμβαίνει παγκοσμίως, το να μείνουμε χωρίς live για ένα διάστημα, είναι μάλλον το λιγότερο).
Τον ήχο της μπάντας, σας τον περιέγραψα παραπάνω αλλά για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι θα έλεγα πως στηρίζεται πολύ στο κιθαριστικό κομμάτι, τα riffs και το ρυθμικό παίξιμο. Έχεις την αίσθηση πως από το πρώτο κομμάτι, το πολύ όμορφο Blood & Fire, ξεκινά ένα συγκεκριμένο ρυθμικό μοτίβο που δε λέει να καταλαγιάσει μέχρι το Α Life into Pieces ρίξει την αυλαία, με τον ιδρώτα να κυλάει στα…αυτιά μας.

Η δουλειά που έγινε από τον Χάρη Ζουρελίδη στα Feedback Sound Studios Athens είναι πολύ καλή. Νομίζω πως έχει αναδείξει τα καλά στοιχεία των ZCoR (κιθαριστικό κομμάτι, επιθετικό παίξιμο που βγάζει όλα τα όργανα «μπροστά» όταν πρέπει, αναδεικνύοντας έτσι κατά την άποψη μου την punk φύση και νοοτροπία της μπάντας, σε σχέση με την garage ή grunge/alternative πλευρά τους. Παράλληλα κρύβει αριστοτεχνικά μερικά στοιχεία που ίσως να θέλουν βελτίωση (προφορά στα φωνητικά), από την άλλη βέβαια κάποιος θα πει «punk τραγουδάει! Φτύνει λέξεις και βγάζει ένταση και θυμό, δε μας ενδιαφέρει να είναι...μέσα από το Cambridge ο άνθρωπος!». Και πιθανώς θα έχει δίκιο…!
To punk ρέει στο αίμα των παιδιών και αυτό εκτός από τη μουσική μπορεί να το διακρίνει κανείς και στον έντονο κοινωνικοπολιτικό στίχο, αλλά και στη δραστηριότητα τους (που προβάλεται και μέσω των) social media καθώς και στα μέρη που επιλέγουν να δίνουν live. Αντί στίχων θα αντιγράψω κάτι από τη σελίδα τους στο facebook με το οποίο συμφωνώ απόλυτα και το οποίο δίνει και το στίγμα τους: “ Εχθρός μας δεν είναι ο πρόσφυγας. Εχθρός μας είναι εκείνος που τον έκανε πρόσφυγα”.
Σίγουρα οι fugazi, οι Girls vs Boys αλλά και οι Queens of the Stone Age (για να πιάσουμε όλο το φάσμα) θα είναι περήφανοι για τους Zero Chance of Rain. Εύχομαι σύντομα να δω τη μπάντα να παίζει ζωντανά κομμάτια σαν το One Step Away και το Stigma, και να «γκρεμίζει» τη σκηνή.
*2 τραγούδια που θα ομορφύνουν τη ζωή σας: One Step Away, Blood & Fire.
7/10

Photo: from band's official Facebook Page